Untitled Document

Heelwat lesers ondervind probleme met die Openbaringe blad. ŉ Moontlike
oplossing mag wees om Mozilla Firefox of Google Chrome soekenjins te gebruik.

              judithdebeer@webmail.co.za



Judith de Beer is gebore in Baberton op 20-05-1958.
Sy het grootgeword as die dogter van ‘n spoorwegwerker
en beleef ‘n stormagtige en rebelse jeug. Sy druip haar
standerd 6 jaar op skool en sluit haar skoolloopbaan later
met ‘n praktiese sertifikaat af. Met geen akademiese agtergrond
nie is die enigste beroep wat sy ooit beoefen dié van huisvrou.
Haar belangstelling is om vanuit rommel iets bruikbaars te skep.
Sy ontvang vanaf 30 Mei 2007 die Innerlike Woord.

Judith de Beer is ’n eindtyd-boodskapper wat onder geen leiding van enige
menslike denkrigting staan of aan enige organisasie, instansie, sekte of
kerk behoort nie. Sy ontvang geen donasies of vergoeding van enige aard
nie en daarom mag geen openbaring deur haar ontvang- hetsy dit op die
internet, in boek- of traktaatvorm is, onder enige omstandighede verkoop
word nie. Heeltemal gratis word dit vanuit die Gees ontvang en heeltemal
gratis word dit as waarskuwing en bemoediging in hierdie tyd deurgegee
waar elke leser dit met behulp van die onderskeidingsgees kan ondersoek.

Etna (Italië -vulkaan) kreun, sy sê: Dit is nou eenmaal raar maar baie waar. Kyk, die
groot sooibrand maak my moeg en klaar. Die aarde hou vinnig
noodberaad en gee haar hierna goeie raad. Die planeet sê: Neem jou
wraak en begin vuur en suur uit te braak. Dit is al manier hoe die
hitte in jou buik gaan staak en jou maagseer daardeur gaan bedaar.

Vesuvius (Italië) asook Paricutin (Mexiko) kla van brandpyne, van hul
voet, tot in hul kop. Die Aarde antwoord hieroor duidelik en hardop.
Sy sê: Beide van julle is `n groot abses wat teen alles skop. So, gee
nou mee en begin te pop, ja, sodat ek weer eweredig om my ewenaar
kan galop.

Yellowstone (VSA) steun en dreun, voordat `n onheilspellende stilte, skielik
om haar neerdaal. Sy sê: Kyk ook ek ly aan dieselfde sooibrandkwaal.
Die Aarde hou weer haar noodberaad. Sy sê: Voeg ook jy, nou die woord
by die daad en verhoog uitermatig hoog jou inwendige hittegraad.
Sodat jou lawa jou in `n groot ontploffing kan verlaat. Om alles om
jou te skaad, daarby, gaan die aarde, op die einde baie baat.

Ràkato (New Zealand) kreun en steun in groot gedreun. Hy roep en sê:
Kyk, tot in my murg en been, tot daar in my diepste sand en veen.
Ek brand! Ek brand, in vuur en vlam en dit is geen leuen. Die Aarde luister
geduldig na sy gekerm en geween, terwyl enorme klippe die atmosfeer
in reën. Kyk, die Rigterskaal raak oorhoops obseen en wêreldwyd word
van `n enorme kataklisme nou verneem. So, laat al die nasies gou
verneem, nêrens is daar meer voorspoed of net`n bietjie seën.

Stromboli (Italië) bibber en sy beef, onder `n yskombers wat haar kop, skielik
in `n hoë koors omgeef. Ja, met `n eiesoortige bestraling wat haar
tot in haar diepste wese nou deurweef. Die Aarde roep: O, waarin het
die bose mens homself tog begeef? So, moet o, vulkaan, hulle sondes
nie vergeef, terwyl jy hulle met brande, rots, vuur en swael omgeef.

Kilauea (Hawaii) is waansinnig. Sy is vol haat, boos en baie kwaad. Sy roep:
Binne my kook dit, dit borrel en dit bruis, ja, onder `n groot vuurgedruis.
Daarom sal ek met baie eilande nou swaarde kruis. Kilauea
stoot in die atmosfeer `n enorme rookvuis, terwyl `n groot tsunami
alles voor die voet vergruis.

Mammon lê gesneuwel en die wêreldekonomie word deur die tegnologie
se trippelses ontvoer. Babilon is `n hartseer weduwee, nou net `n stokou
hoer. In die al stillerwordende stadsrumoer, word alhoe minder
lewensmiddele rond vervoer.

In `n kort, maar groot politieke stilte, waar nie eens `n grassprietjie
roer, klink die roep van die pikswart, valse, vredesduif se gekoer.
Die pous vertoon oënskynlik sterk en stoer, terwyl die dood deur
sy kykers na die groot skares loer.

So, luister wêreldwyd na die landbouer se noodroep. Ja, hy roep:
Verdor, verdroog, lê in die lande, ook die geplante aartappelmoer.
Kyk, die groot droogte, vloed en koue kom en te lank is daar met die
plant gesloer. Daar is geen graan en daar is geen voer.

Terwyl die tyd vinnig na sy einde spoed, begin die wêreldwaansin wyd
te woed. In `n bloedrooi gloed skyn die maan onverwags rooi soos
bloed. Kyk, die Joodse dier spog nou openlik met sy onrein varksnoet,
terwyl die ou klaagmuur onverwags gaan groet.

Die Middelandse see is op party plekke swart soos roet en op ander
plekke weer rooi soos bloed. Ja, oral oor die oseaan dryf daar nou
vreemde goed. Met uiters vuil besoedelde riviere wat die see invloed,
begin die mensdom op dodelike, giftige, seekosse te voed.

Die Afrikagees slaan om haar, wild en woes, met Skeba wat alles om
haar verwoes. Raka ontwaak vanuit sy alkoholroes, ja, met sy haredos
wat wild rondkroes. Alles om hom moet nou keer en koes. Daar is geen
kos, maar steeds eis hy `n oes. Onverwags begin sy kinders bloed te
hoes, terwyl almal in kwarantyn, vir Ebola kieme koes.

In `n Afrika boskroeg sit `n Boer en wroeg. O, hy is baie onvergenoeg.
Hy kla en sê, hy is moeg geswoeg, om van die oggend tot die aand, te
saai en ploeg. Sleeptong sê hy aan sy vriende: Genoeg is nou genoeg.
Hy neem `n eed terwyl hy op sy eelte spoeg.

Sy woorde lui: Bloed vir bloed, jou eie goed, bly jou goed. So, laat
elke soort nou op sy eie arbeid voed. So hou o, manne, daarom nou jul
goeie moed. Niemand steel ons eiendom sonder om ons daarvoor te
vergoed. So, wie sou kon weet en wie sou kon raai of vermoed, geheel
die Boervolk, sit met `n baie rou en teer gemoed.

`n Reuse storm begin wêreldwyd te woed en die laaste kos vergaan onder
droogte en onder vloed. Eens ryk lande hardloop oral rond met die
bedelhoed, terwyl China soos die treksprinkaan verwoestend, op alles
organies voed.

Ja, Mammon lê gesneuwel, deur tegnologie ontvoer en Babilon is `n
weduwee, net `n eensame ou hoer. So, luister na die al stillerwordende
stadsrumoer en sien alhoe minder lewensmiddele word rond vervoer.

Luister na die lied van die Groot Bastion. Hy sing: Ere aan Hom, ere
aan Hom. Hy kom, Hy kom, ja, op die Gees van die weergebore Sions-
wolkkolom. So, luister na die Groot Maanhaarleeu, wat gevaarlik
grom en sien die Vuis wat donderend, op Europa en Afrika neerkom.

Luister na die lied van die Groot Bastion en sien wat gebeur met
Babilon. Sien die groot val van Mammon en weet Edom was as Brexit in
die Engelsman vermom. Kyk, vanaf Johannesburg tot in die stad London,
kom `n groot verduistering, oor die Illuminati son.

Luister na die eerste onheilspellende tromslae van die Afrika drom en
sien die donker rookkolom. So, wat baat die nuttelose skote van die
Engelse seremoniële kanon, want geheel die koudbloedige, reptiele-
huis van kommentaar, is uitermatig dom.

Die ou koningin is gedaan, oud en krom, maar haar simpel magskroon,
bly steeds op haar gryskop vasgegom. Haar gesteelde, maar nou
nuttelose goud en silwer, weeg ton op ton en tot aan die wolke, reik
haar gruwelstad, gebou van glas en beton. Maar in die Oordeel wat
kom, gaan Europa se bewoners van honger omkom.

Die eindtydkode se vreeslike lot lê verseël in die stad London want sy
was mos as die valse Jerusalem vermom. Daarom kom die goudstad
Johannesburg, saam met haar gruwelmoeder, ja, haar rolmodel om.

So, luister na die lied van die Groot Bastion en hoor hoedat die Groot
Oordeel gevaarlik begin te grom. Die kleurryke, maar gruwel Abbey, se
kristalkandelare begin vibreer. Dit ruk en skud en daar verskyn
fatale krake, in haar klatergoud, versierde plafon.

Voor `n Madonna en kindbeeld, kniel `n pikswart geklede Non en die
Dood roep hard, oor Europa uit: O, kyk, ek is vreesaanjaend aan die
kom. Johannesburg en haar susterstad Pretoria, met al hulle woon-
buurtes en omliggende dorpe staan beleër, met taxi's reg rondom en
onheilspellend, ritmies, slaan eentonig die Afrika drom.

In die strate van die stad London, sit `n Afrikaanse Boemelaar en hy
sing: Londonbrug val om, ja, val nou om. Kyk, al die Bokryridders was
liberaal, so uitermatig dom, alte dom. Die Boemelaar sing: So, wee jou
o, stad London. Jou gruwels weeg `n ton. Kyk, veral vanuit Johannesburg,
kom jou groot, goud, gesteelde rykdom en daarom kom beide van julle om.

Tot oordeel staan in die middel van die Britse parlement, nou versteek,
die reïnkarnasie DNA, van Aäron. Hy lig die wet en staf van sy broer
Moses, sodat alle pes en plae, oor jou o, Europa kan kom.
So, luister na die lied van die groot Bastion en hoor die brul van die
Groot Maanhaarleeu wat gevaarlik grom..

Die Bastion sing: Ere aan Elohim, ere alleen aan Hom. Kyk, Hy kom, Hy
kom. Hy kom op die Gees van die weergebore Sionswolkkolom. Sy
verduister die valse gruwellig, van die ewig vervloekte, Illuminati,
Vrymesselaarsson.

In `n stelling het `n leser die volgende laat weet: Judith, met dit
wat jy skryf, is jy verseker baie gehaat en ongewild?

My antwoord is: Ja, dit is `n feit, wat my weinig, of nog beter,
minder as niks pla nie. Omdat niemand veronderstel is, om in die
minste, net `n bietjie van my te hou nie, maak dit my taak soveel
makliker. Omdat ek niemand met woorde, hoef te streel, of te
behaag nie.

Geseënd is die martelaar se heilige bloed, waar dit oor sy aarde gaan,
terwyl sy siel getroos in die omarming van God en engele staan.

Geseënd is die een wat die heilige (aparte) weg van Elohim verstaan en
wat nie huiwer om die vyand van die Waarheid teen te staan.

Geseënd is die een wat dapper sy man kan staan. Wat sy eie vrees, met
mag en mening teen kan staan.

Geseënd is die een wat vas op sy bloed-erfgrond bly staan en wat hom
nie oor sy herkoms voor ander skaam.

Geseënd is die een wat nie ween, oor gemengde bloed se heengaan, maar
wat hom verbly, oor veral `n gruwelkerk se vergaan.

Geseënd is die een wat vir sy geboortereg in sy Godgegewe land
opstaan en wat volstrek weier om daarvan weg te gaan.

O, geseënd is die klein, wit oorblyfsel wat vas in geloof in die Suide
van Afrika bly staan, die Skerm in die wêreldwind, wat die Wil van
hulle God, so goed verstaan.

Geseënd is die Boer wat tydens die groot verdrukking steeds `n plan
kan beraam. Die Goddeike verseëling is daar om hulle by te staan.

Geseënd is Sion waar sy as `n komplete liggaam, Jerusalem leer en
vermaan, sodat hulle die Nuwe Weg, in die nuwe tydvak, beter kan
verstaan.

Ja, geseënd is elke man, vrou en kind, wat dapper hulle man kan staan,
met `n vuis wat donderend hulle vyand sal verslaan.

Maar wee die een wat weg van die heilige (aparte) weg van Elohim sou
staan, ja, wat verskrik voor die vyand op die vlug sou slaan.

Ja, wee die een wat nie sy man kon staan, terwyl sy eie vrees, soos `n
monster voor hom sou staan.

Wee elkeen wat van sy bloed-erfgrond weg sou gaan en wat hom oor sy
edel herkoms in sy suiwer DNA sou skaam.

Wee daarom elke lafaard wat sal droom om na sy land van herkoms
terug te gaan, nadat agtergeblyde, dapper helde se bloed, tot herstel
daarvan, in oorlog, in vergieting daaroor sou gaan.

Vervloek is daarom die aarde waarheen elke nuwe wêreldburger in sy
vlug sou gaan. Kyk, die oordeelsengele sal daardie plekke, in
vreeslike kataklismes, uit mekaar uit slaan.

Ja, vervloek is elke lafaard se spyt en traan. Kyk, hulle veilige
toekomsdroom, was net `n illusiewaan. Waarheen hulle ookal gaan,
verander alles om hulle, in die Oordeel se vreeslike vergaan.

In die dreunsang van kerke, daar waar hulle tevergeefs roep na hulle
Here-Baäl. Daar is die groot toets klaar geskryf en al die gemeentes
het dit gedruip en gefaal. So raak dit nou tyd om vir sondes en foute,
ja, vir versteurde Goddelike instellings en -ordes, te betaal.

In die groot Goddelike stilte wat neerdaal, word die tyd nou vas
bepaal. Met alle wêreld infrastrukture, nou sonder enige verdere
potensiaal. So begin die groot stede, nou almal, hulle inwoners te
faal.

In die krygswet raak die gereg nou wreed brutaal en daar is weinig
mediese hulp oor in elke wêreldhospitaal. Die winkelrakke staan
gestroop en kaal, terwyl rondloperbendes vir kwaadgeld, deur die
stegies dwaal.

Met sy hand in die hare staan die waterfiskaal, kyk, die krane is
droog, met geen skoon waterstraal. Die straatligte is dood, die
elektrisiteit het ook die mens gefaal. Maar die superrykes van die
aarde is steeds besig om mekaar op kreef en kaviaar te onthaal.

Die massas krepeer maar die regerings leef steeds rojaal. Die bankiers
en die konings flankeer met mekaar, op die geheimsinnige, wêreld-
maskerbal. Ja, terwyl hulle weet, op die wêreldskaakbord, gaan
hulle pionne mekaar, binnekort, wreed uithaal.

Hulle drink, eet en dans met mekaar, terwyl hulle skertsend, sosiaal,
die derde wêreldoorlog vas bepaal. Maar eers wapper daar `n
eenwêreldordevlag, aan `n hoë, obeliskpaal. Ja, terwyl die Goddelike
stilte vir `n tweede keer neerdrukkend neerdaal.

So begin in `n groot onbekende pes, biljoene te ly, aan een en die-
selfde, ongeneeslike kwaal. Maar die massas bly tot in die dood, aan
die merk van die dier lojaal. Kyk, daar staan `n beeld, `n meganiese,
elektroniese pous, met `n rekenaarbrein, teenoor alle gelowe nou so
lojaal.

Hy doen groot, maar skynwonderwerke en geheel die wêreld aanbid
hom so gedienstig, so lojaal. So kom die Oordeel in die Goddelike
Stilte en al die kataklismes is uiters fenominaal. Die weer is verby
ekstreem en die infrastrukture moet tot hulle ondergang, vir al die
mens se foute betaal.

Die supervulkane vertel elkeen hulle eie skouspelagtige vuurverhaal,
terwyl `n duisternis oor die planeet aarde neerdaal. En terwyl die
aardbewings hulle alles uithaal, stoot groot vloedgolwe, ver oor die
binneland, ja, oor strand en koraal.

Die eens groen weivelde staan verdor, dood en vaal, met geen bees of
skaap meer oor in die kraal. Met nêrens meer `n graan- of wynoes om af
te haal, begin die mensdom vir hulle foute in `n ongekende hongersnood
te betaal. Ja, die groot toets is klaar geskryf en die mens het dit bitterlik
gefaal.

In die uitspraak van die Oordeelswraak, ja, daar in die dood van die
vuurrooi draak. Daar waar Nagash die slang, vir China, in haar laaste
stuiptrekkings, as kots, uit gaan braak. Op diè dag weet Elohim se
Verseëldes, Elohim se heilige Engele, het persoonlik oor hulle gewaak.

O, in `n universele, kranksinnige smaak, naamlik, tot die wêreld se
selfverdoemende vermaak, sit Satan self, alweer vir Satan in skaak.
Ja, hy staan, maar val ook, sonder enige goeie rede, ten koste van sy
eie saak. Terwyl die ondergang en dood van sy eie oorbevolkte,
menigte, hom nie in die minste traak.

Ja, China staan nou daar, militant, uitdagend en kordaat, maar
binnekort is sy gestroop en naak. Kyk, al haar bondgenote gaan haar
faal. Kain-Kus ontbloot haar in Afrika en stel haar so aan die kaak.
Kyk, op haar draak, het sy haar mos vir duisende jare lank, tevergeefs
verlaat.

O, China, China, nou wat met jou gemaak? Kyk, dit is pes en honger-
snood wat jou klaar gaan maak. Jou industrieë is stil - alles in jou midde
staak. Jou aarde begin oral onder jou oop te kraak, terwyl die see se
branders, hulleself oor jou binneland gaan vermaak.

Geheel jou infrastruktuur begin jou te versaak, terwyl jy, o, eens
netjiese land, in `n rommelhoop begin ontaard. O, het jy jou maar
gehou, binne die grense van jou landskaart, dan het die hemel jou
daarby laat baat.

Maar jy maak toe mos Afrika, jou eie belangesaak, waarby God se
Verseëldes nie gaan baat. Daarom kom in die Oordeelswraak, die
dood van jou afgodsdraak. Daar waar hy jou o, China, in sy laaste
stuiptrekkings uit gaan braak.

In siellose klippe bymekaar gemaak, word daar in `n storie, so reg na
sommige se aksie, smaak, alweer op `n nuwe leuen staatgemaak. In
gloeiende kole wat brand, met takke wat knetterend kraak. Ja, om `n
braaivleisvuur, waar die verbeelding in drogbeelde, in wynglase waak.
Daar begin bose geeste, netsoos paddas, hulle leuens, vanaf hulle
opgestapelde klippe, uit te kwaak.

In pyn gegil, met babelas gal gebraak, lê `n illusie Gil-Gal altaar,
koud, leeg en naak. In `n valse geloof, wat sy volgelinge versaak,
daar roep sy 'priester', almal moet nou waak. Maar kyk, die dwase
maagde, het klaar in hul slaap gestaak.

Tot hemelwesens se tong in die kies vermaak, probeer vals profete,
om die weergeboorte oop te kraak. So steek die hemel nou draak,
met `n alias Daniel en `n alias Elia, wat graag naam wil maak.

Ja, terwyl bose geeste soos paddas, vanaf hul dooie klippe, vir `n
vale kwaak, klink daar in euforie, `n gil en gal word uitgebraak. En
kyk, al die dom, dwase maagde, het reeds in hulle babelasroes,
heeltemal verslaap.

Ek hoor `n mikroskopiese diertjie roep: O, kyk, ek het muteer, ja,
in`n nuwe pes, het ek myself gepatenteer. En terwyl hy spoggerig voor
al die ander kieme rond paradeer, roep hy luid: O, binnekort, maak ek
mens en dier, in ongekende pyn, dood en baie seer.

Vanuit `n proefbuis roep `n entstof: O, met jou soort, het ek dikwels
al ge-eksperimenteer en daarom sal ek jou ook maklik elimineer. Die
kiem roep nou boosaardig luid: O, dit kan jy gerus ook maar probeer.
Kyk, vanuit alle Biologiese wetenskap, is daar niks of niemand, wat my
kan stuit of keer.

O, ek is hier om mens en dier te teer en veer. Op hul bloed as
voeding, daarop sal ek gulsig teer. Daardeur sal ek groot regerings
om kom keer. Heel eerste sal ek met my kiemetroepe, die hospitale
gou beleër en geheel die wêreld se mediese korps, sal my nie kan stuit
of keer.

Daar bestaan geen ontsmetting wat ek sal eer. Geheel die wet van
geneesmiddels sal ek kom korrigeer. Ek voer my oorlog in groot
doodsterreur. So, wee elkeen wat my durf sou kritiseer.

Ek hoor `n mikroskopiese intelligensie roep: O, kyk hoe uiters slim het
ek muteer. Vanuit die ruimte tot in die proefbuis het ek infiltreer.
Oor `n behoorlike biologiese wapen het die mens mos lank genoeg
gefantaseer.

Met my koms is daar niemand wat die konings weer gaan kan kalmeer.
Maar met Sion sal ek wel korrespondeer. Ja, met haar sal ek
kompenseer. Voor Jerusalem sal ek retireer want voor die
Godsverseëling, het ook ek, geen verweer.

Kyk, Suiwer, sewe keer Suiwer Kaukasies, na liggaam sowel as gees,
dit moet ek ten alle tye eer en daarom sal nie een verseëlde, oor `n
ander verseëlde, oor my koms hoef te treur.

Onder die swart uitgebrande Granaatstruik, lê die nuttelose skerwe,
van die stukkende oliekruik. Ja, daar waar die aasvoël na benede, op
sy feesmaal afduik. Daar is alles in die leë wêreldbuik, reeds
opgebruik.

Vasgeklem in die Oordeelsvuis, verskyn die sleutel, aangebied vir die
profetehuis, ja, die sleutel, vir die groot hemelsluis. In die
doodsgeritsel in droogtegeruis, daar waar die groot droogte,
verwoestend, die pad van die vreeslike, vloedwaters kruis.

So, ruk van Raka se kop, sy afskuwelike hoogmoedspruik, sodat hy die
doodsverrotting van Afrika, se vergaan, in hongersnood kan ruik. Kyk,
daar is geen goud of silwer oor in Europa se kluis en daarom lê groot
dele van die Ooste in oorlog vergruis.

Luister na die oseane wat wild om Amerika druis, terwyl kategorie vier
storms, mekaar se paaie verwoestend, oor haar oppervlak gaan kruis.
Ja, terwyl groot tsunamis, Indonesia en haar bure, tot rommelhope
gaan vergruis.

Onder die swart gebrande Wingerdstruik, lê nou die nuttelose skerwe,
van die eens so mooi, maar nou stukkende, varswaterkruik. Ja, daar
waar die Groot Adelaar na benede, op Sy liberale, blanke, prooi
afduik, daar gaan die Gees van Waarheid, die groot leuen, heel
eerste, in Oorwinning fnuik.

Geseënd is die soldaat wat hom alleen op God verlaat en wat hom voeg
by die Goeie en nie by die kwaad.

Geseënd is die een wat slegs by die Waarheid baat, terwyl geheel sy
wese, die leuen, met sy alles haat.

Geseënd is elke Sionsrebel, wat die wêreldsisteem minagtend verlaat
Kyk, die Son van Geregtigheid, verlig hulle heilige gelaat.

Geseënd is die sagmoediges in elke liefdesdaad, kyk, by die Bron van
die Ewige Lewe gaan hulle ewig by baat.

Geseënd is die Hoop waar sy haar op die Geloof verlaat, kyk, hier voeg
die aartsengele, persoonlik, die Woord by die daad.

Geseënd is elke Oordeelskaal, wanneer hulle die Hoogste hemel, vir
hulle taak verlaat, kyk, in die chaos daarvan, gaan die Opregtes baie
baat.

Geseënd is die Gees van Verwarring, wanneer, oor Afrika losgelaat.
Hierin sal bande van bose bloed, mekaar sonder enige rede haat.

Geseënd is die oseaan wanneer sy haar grense wild verlaat. Hierdeur
skuif die pole vas as nuwe beginpunt, vir die lengte- en breedtegraad.

Geseënd is die eindtydverhaal, so spesiaal, vanuit die Hoogste hemel,
vir Sion, in Suiwer, Goddelike, Afrikaans, vertaal.

Jy sit o, Adam(man) in as en in rou want aan God en jouself was jy mos
nie getrou. In sweet en in pyn het jy `n toekoms probeer bou, terwyl jy
tevergeefs op die gees van Jesebel sou vertrou.

Wys My o, Adam wys My jou berou, kyk, vanuit die mond van `n vrou, was
jou graf nog altyd vir jou gegrou.

O, het jy maar o, Adam jou hand deurentyd na jou Vader El uitgehou, dan
was jou kinders nooit in die lanferlappe van die dood toegevou.

Jy sit o, Adam in as en in rou en jou geloofslamp brand in die leuen
van Satana alweer so uitermatig flou.

In sweet en in pyn het jy `n toekoms probeer bou want van die vrou,
het jy meer as van jou Hemelse Vader gehou.

O, Adam as man, was jy as die gelykenis van God die Vader, na die
skepping uitgehou, maar jy probeer toe om God se Hemelse Manlike
Beeld te vervang, met diè van `n vrou.

Jy sit o, Adam in as en in rou. O, was jy maar aan God, jouself en jou
vrou getrou, dan het jy o, Adam die Volmaakte, Versorgende, Liefde, as
Goddelike voorbeeld vir almal uitgehou.

Jy moes o, Adam, jou vrou, netsoos jou eie ribbebeen, styf teen jou
hart in liefde vashou, terwyl jy God moes dank oor haar, as geselskap
en hulp, na jou uitgehou.

So sit maar o, Adam, vir ewig is as en in rou, terwyl jy in die wurm
van die dood, ja, op jou hemelgodin vertrou.

O, luister na die haan wat kraai, terwyl die gewete homself skaamteloos
in leuens, verloën verraai. Die meul het ophou draai en die kaf lê
wyd deur die wind verwaai. So, luister na die haan wat op die
agtergrond sonder ophou kraai, ja, tussen laster woorde teen die Gees
wyd gesaai.

O, wie is daar in die volk bekwaam, om as regter oor sy naaste te wil
staan en wie is daar wat die Wil van God reg verstaan So laat die
Gees alleen kom leer en ook vermaan, voordat die sekel in julle midde
seer kom slaan.

O, luister na die haan wat aanhou kraai, terwyl die siel desperaat
probeer om homself in onskuld skoon te baai. Ja, die leuen lê wyd en
die waarheid dun gesaai. So, luister na die haan wat kort-kort kraai,
terwyl die ego van die mens om sy eie hoogmoed draai.

O, wie is daar in die volk wat hom nog voor God kan skaam, terwyl hul
met laster leuenwoorde na die naaste slaan? So, laat die Goeie Gees
alleen vermaan, sodat die sondaar tot sy eie redding, die Ware Wil van
God kan verstaan.

Openbaring 2664

HULLE NOEM MY HEKS

6 Maart 2019 Woensdagmiddag 16.40

www.nuutsteopenbaringevanjudithdebeer.co.za

O, in die skoppe wat die lewe soms bied, is die goddelike werk nooit
Verniet. Laat daarom alleen God se wil in my lewe geskied.

Kyk, hulle noem my `n heks en wens ek moet vrek, maar kyk, God stuur
sy engel om my te versterk.

Hulle noem my `n hoer, maar hulle tong word gesnoer en al wat ek hoor
is `n hemelse lied in tortelduiwe wat koer.

Ja, die boodskapper moet dood, maar my God is so groot en Hy sien my
raak in al my nood.

So, luister na my blye lied, met soveel onverdiende Genade, vanuit die
hemel aan my, `n kleine sondaar gebied.

So, al noem hulle my `n heks, net `n stuk drek wat moet vrek, stuur
God steeds Sy engel om my te bemoedig en te versterk.

Openbaring 2665

DIE WOORD ROEP LUID

7 Maart 2019 Woensdagoggend 12.55

www.nuutsteopenbaringevanjudithdebeer.co.za

Ek hoor `n groot geluid en die Woord roep luid: Van Noord na Wes, Oos
na Suid, lê die dorsvloer braak en wyd. So, versamel nou o, Engele, die
goddelose, vir die hel as buit. Ja, versamel al die goeie koring en
verbrand die onkruid. Luister na `n sterwende Mammon wat sy nuwe
patetiese, deuntjie, hoopvol fluit en sien Engeland se dwase,
ekonomiese besluit. Ruik die reuk van swael en buskruit en weet daar
is niemand wat die groot oorlog gaan ontduik.

Die Woord roep luid: Luister na die woedende waters se groot geluid en
sien die vuurvlamme, wat woude en stede, tot as, vir hulself as
eiendom buit. Luister na die dodemars gespeel op trompet en panfluit
en sien hoedat moeders hulle neuse oor gestorwe kinders uitsnuit. Ja,
luister na die klipklap op die doodskis, van die vallende kluit,
terwyl die Groot Arend op Sy prooi afduik.

Die Woord roep luid: Wyd lê die groot wêreldskaakbord in swart en
wit geruit, ja, met twee groot moondhede wat aggressief teenoor mekaar
pryk. Amerika se hoofstad lê gevul met modder en slyk en Moskou kreun
onder `n skielike siekte in sy buik. Europa is oud, haar tande is
afgeslyt, maar sy staan vas in haar besluit, om Asië in die stof te
laat byt.

Die Woord roep uit: Die wêreldburgers staan nader, ongeag hulle taal,
kultuur of die kleur van hulle huid. As slawe word hulle nou vir `n
eenwêreldorde gemuit. Kyk, nie een van hulle sal die vreeslike,
verpligte, wêreldbelasting, in bloedarbeid ontduik. Daar is geen
euro, geen pond, pennie of duit en almal moet skielik in een en
dieselfde vrot appel vasbyt.

Die Woord roep luid: In die dood is almal gelyk, maar die groot vrees
wil steeds nie wyk. Kyk, daar is geen olie oor in die kruik en ook
geen meel vir die reeds verhongerde buik. Daar is geen vis in die
visserman se skuit en geen slagvee in die drukgang aangedryf. Die
kinders huil, daar is geen lekkernye, koekies of beskuit. Die
vrugteboord is leeg en iemand het die laaste vol groentemandjie ook
gebuit.

Die Woord roep luid: Van Oos na Wes, van Noord na Suid, wie gaan nou
oor die laaste lot van die Boer besluit? Kyk, weereens sal die wêreld
oor hulle besluit want van My aangebode hand maak hulle mos nie
gebruik. Maar teen My Woord het hulle in aanstoot gestuit. So,
waarmee sal ons `n dwaas vergelyk? Dit is soos een wat met die dood
in `n wals aanstryk, terwyl hy vasberade van die Lewe wegwyk.

Ek hoor `n groot geluid en die Woord roep luid: Al klink My Woorde vir
die goddelose ook hoe ge-eik, speel Ek steeds onverpoos voort, op My
Waarheidsfluit, ja, vir Sion, My Hemelbruid. Kyk, vir haar heel en
vul ek die eens stukkende oliekruik. Vir haar open Ek My heerlike
hemelluik, om haar geestesgesig, in haar weergeboorte, vir haar te
ontsluit, sodat haar blik, geheel My wonderskone hemele, in al haar
sintuie sal omsluit.

Versteek agter die rug in die hand van verraad, skuil `n dodelike dolk.
Daaronder die donkerwolk, waar die vuilwater na benede kolk, daarin is
Satan altyd op loer na die heilige volk.

So, wie sal die leuen na die Waarheid vertolk? Want op daardie een is
gerig die verraaiersdolk. Sekuur tref die Woord in die kol, maar die
Afrikaners bly so blind soos `n mol.

Kyk, die land is binnekort op hol en oral gaan dit dol. Die dood eis
sy tol, terwyl warm bloed in koue strate stol.

Die riviere raak vol, met vele wat na droë grond op hol. Oral in die
strate dryf in riool die stinkende drol, met dodelike kieme, wat
daarin rondjol.

O, waar is die katoen en waar is die wol? So, spaar maar jou klere
want ook in die bedryf, begin die koppe te rol.

Oral begin dit woes te lol, maar die liberalis bly soos `n trol in die smet
van sy eie modder, rond te rol.

So, spaar maar die meel, ook die saad, sowel as die aartappelknol
want oral raak dit dol en almal staan in lyn vir `n bietjie diesel of petrol.

Kyk, dit is herfs en oral na benede, fladder nou, die gekleurde
herfsblaar. Almal kry swaar en die einde van die tydvak is besig om
oud en afgeleef te verjaar. Die weer dreun swaar en die gort is gaar.
Een word gespaar en nog een bewaar, maar met die menigte, is God
vir goed nou klaar.

Die ou teefhond (Engeland) is besig om te verhaar en haar wurms en
parasiete pla haar. Ook het sy geen vet vir haar swaar, maer jare
opgegaar. Kyk, sy het nie genoeg store, om haar raap en skraap
voorrade, in op te gaar. Teen haar einde, sal niemand haar in elk
geval, onder die watervlak, van die see gewaar.

Frankryk is `n hoer, `n verleidster, netsoos die vrou van Potifar.
Sy wil nou in ontug met die jongmanne (regse groepe) rondbaljaar.
Maar groot is haar gevaar want haar eie besluite, vanuit haar verlede,
is besig om `n Trojaanse muil uit te baar en dit is enorme teëspoed,
wat haar die gesig instaar.

Ierland en Skotland dink eufories hulle is `n goeie handelaar, maar
hulle is lankal net `n oorgetrekte, klatergoud bedelaar. Kyk, by die
groot Hoer het hulle, hul, met baie selfvertroue geskaar en daarom
word hulle glad nie tydens die groot Oordeel gespaar.

Nederland en België se val is ongeëwenaar. Die tweede grootste,
soutwatervloed, in menseheugenis, word oor hierdie landstreek
geopenbaar. Kyk, ook jy o, den Haag, was direk in jou Europese
vergaderings, die Boer, jou eie bloedbroer, ja, daar in die verre
Suide van Afrika, se moordenaar. O, wat het jou besiel en wat het in
jou gevaar, om jou in vyandskap, teenoor My uitverkorenes te skaar?

Ook jy o, Duitsland was in jou besluitneming baie deurmekaar. In jou
eiesoortige verraad, is ook jy, binnekort met die bondgenoodskap
van Europa klaar. Maar kyk, in jou vernietiging word ook jy nie ge-
spaar, maar `n klein gedeelte vanuit jou midde, word wel gespaar.

Daarom sal Ek die volgende aan jou, o, Duitsland, openbaar. Die
handjievol verseëldes in jou midde, sal hulle op `n sekere tyd, by die
uitverkorenes, in die Suide van Afrika skaar. Vanuit hierdie suiwer,
edel, bloubloed, word `n bloudrukkontrak geskryf, vir die Nuwe Stad
Jerusalem, ja, vir die Ewigheid bewaar.

Die wêreldweg lê skeef en krom, met die nag wat donker oor die nasies
oopblom. In hierdie enorme duisternis skyn daar geen son, met bitter
die Alsem van die wêreld waterbron. In die chaos wat kom, is daar nie
meer ritme in die Afrika drom en die eens sterk soldate kom van
cholera en malaria om.

Die sinkplaat in die plakkerskamp verander in verouderde karton, terwyl
die liberalis, nou ook as inwoners daarvan, daarin omkom. O, die nag
is donker en langsamerhand verdwyn die laaste lig van Eskom. So, waar
is nou die Jood met sy leë beloftes en valse shalom? Kyk, hy sit met die
nuttelose lyk van Mammon. So sterf ook Edom. Lank genoeg was hy as
die Engelsman in die Brit vermom.

In die groot lawaai wat nou wêrelwyd kom, hoor niemand meer die roep
van die Afrika drom. Kyk, dit word vervang met die ritme van bom op
bom. In Europa begin die massas vir hulle owerhede te grom, terwyl
groot skares in bloedlus gevaarlik in strate saamdrom.

Die pous staan verstom. Verpoeier op die aarde lê die Vatikaan se
plafon. So waar skuil die priester en waar skuil die non? Die gedreun
van passasiersvliegtuie raak stil en stom en passasierstreine staan
verlate voor die stasieperron.

Demokrasie was die heeltyd in outokrasie vermom. By die stembus, lê
vertrap die roset, met weggegooi, eenkant, die eens vrolike pom-pom.
Ja, want die wêreldpolitiek is besig om stadig maar seker om te kom.

Die wêreldweg lê skeef en krom en oral val die infrastruktuur, in dorpe
en stede, gebou van staal, glas en beton. Die konings was dom. So,
waar is nou hulle erewag in die dooie koninklike eskadron? Die bankiers
se gruwels weeg voor God `n ton en daarom val die kaartehuis van die
ekonomie nou heeltemal om.

Met weinig magnetieseveld om teen te leun, begin in dreun gesteun,
die aarde in groot aardbewings woes te kreun. So, waarteen sit sy haar
kragte teen? Want in grond- en modderverskuiwings, vergaan haar goeie
landbouveen.

Met haar klip en steen, in sterk fondasies nie meer langer vas versteen,
raak die breuk in aardkors heeltemal opseen.

Ja, die aarde sit met `n groot probleem en in groot aardbewings sal
die mens dit binnekort wel goed verneem.

Aan die voet van `n groot berg sit `n dwerg wat `n reus begin terg en
Rusland begin om hom vir die Weste te vererg. Amerika staan nader,
trots en dik in die nek, terwyl hy sy spiere voor almal uitbult en rek.

Dit maak die Ooste heeltemal beserk, terwyl Noord-Korea hierdie
magsvertoon, agressief, verwerk. Burgeroorlog word nou in vele
lande opgemerk en die tafel word vir groot gevegte gedek.

Europa begin voete te lek want sy burgers sit sonder werk en almal
word inderhaas met `n mikroskyfie vir lewensnoodsaaklike rantsoene
gemerk.

In Suid-Afrika begin `n eksodus, met vele wat verkies, om eerder na
armoede, vir veiligheid te trek. Die kerk skiet vir oulaas met spek
en probeer tot haar voordeel, haar reeds dooie gemeentes, na haar
terug te trek. Maar haar leuens word tot op die been oopgevlek.

Hongersnood staan oral ongelooflik sterk, terwyl sy bykans die hele
Afrika dek. Die landerye staan leeg tot daar waar dit in die vertes
strek. Die vee staan met sere in die bek, terwyl dit wyd oral begin
te vrek.

Maar kinders word steeds in ongekende getalle verwek, terwyl die dood
nou oortyd werk. Die hele wêreld raak waansinnig, heeltemal beserk,
wyl hulle hulself ywerig in die doderyk aftrek.

So soet soos heuning en so swart soos roet, het die liberalis die nuwe
wêreldburger se hare goed laat kroes. So, luister na die ryperd van
die dood, waar dit in digte mis staan en proes en weet dit is te laat
om te koes, vir kieme in bloed uitgehoes.

Ja, die ryperd van die dood staan ingespan voor `n goue koets en vir
oulaas word die koningin se kroon blink gepoets. Maar haar kroon sit
skeef en daar is bloed op haar bloes. Haar troon is verouderd en dit
is heeltemal geroes.

Daarom lê die stad London, deur haar eie toedoen, heeltemal chaoties,
verwoes. In `n vuurgloed staan `n lang begrafnisstoet en heel voor
word `n vark gelei aan sy smerige, Vrymesselaarssnoet. So, wie is die
grote wat binnekort gaan groet?

So, versamel daarom die reeds so skamele oes want menig land lê
binnekort heeltemal verwoes. En daarom gryp almal, nou na almal,
se kos en goed. Die volke en nasies begin vir hulle owerhede se
foute te boet en ontelbare vlugtelinge vlug na nêrens in `n ellelange
stoet.

Ja, met hongersnood wat in depressie wêreldwyd woed, staan almal nou
met die bedelaarshoed en die Rooikruis verloor heeltemal spoed.

So, luister na die ryperd van die dood, waar dit in digte mis proes en
weet dit is te laat om vir die aankomende gevaar te koes. Kyk, Europa
lê verdrink onder `n ongekende somervloed en sy het geen God, wat haar
gaan beskerm of behoed.

Die groot verdrukking kom en in verkorte tyd is ook dit spoedig verby.
So moeg gestry, lank genoeg gely. Ja, teen die wêreld moeg baklei,
is ons U Aparte volk, deur satan lank genoeg verlei.

Maar kyk, die Goeie Weg word deur haar Bruidegom nou vir Sion
voorberei. So, kom o, Jerusalem, dit raak nou tyd, om jou by Sy voete
neer te vlei, sodat julle soos vredevolle skape van Sy kudde, in sy
groen weivelde rond kan wei.

So, wie is daar wat die heilige volk onder kan kry? Al moet hulle ook
onder watter aanslag ly. Alleen voor U, ons El, sal ons berou oor ons
sonde en daarom ons skuld voor U bely. Ja, voor U Aangesig, staan
ons voor geheel die wêreld vry.

Kyk, met Mammon niks anders as net `n verlore wêreldheerskappy, wat
nou oor die ewige afgrond, die duisternis ingly. So bly U Alleen, die
Groot hemelkoninkryk, ja, in volle heerskappy. U is die Ruiter op die
Witperd, die Swaard van Waarheid, wat vlymskerp, na alkant sny.

Daarom sal ons U kinders, ons in U Wederkoms uitbundig so verbly.
U bly ons Pottebakker en ons U gewillige klei. So, vorm en maak ons
netsoos U wil. Ons bly die skerm in die wind, die klein oorblyfsel,
wat die wêreld ewig nooit sal onderkry.

Vir die digter op die wysie van Suid-Afrika. O, waaroor is dit o,
Boer, waaroor jy so kerm en kla? Saam met jou Vrymesselaarbroers
aanbid julle mos die songod Ra en jy noem Mammon jou eie bloedpa.
Jy het `n lat gepluk vir jou eie bas, maar jou slae kan jy nie verdra.
Jou redding was in nee, maar jy stem toe ja. So, luister na jou lied,
aan jou eie onnoselheid opgedra en weet van jou politieke probleem,
raak jy nooit weer ontslae.

Vir die digter op die treurige wysie van `n sterwende Afrika, kom die
woorde van Skeba wat hartstogtelik vra: Wat o, wat, my kind Raka, is
dit wat jou so pla? O, waarom kon jy nooit jou eie tekortkominge in
nederigheid verdra? Sodat jy nie nou oor die verbrokkelde
geskenke (infrastruktuur) van die Weste sou kla?

Kyk, in sprokiesmooi volmaan nagte, het jy eens uitgelate, om jou
mooi nagvure gedans, wyl jy jou kleintjies trots in jou riel, op jou
rug sou dra. Jy het jou dankbaarheid aan die geeste opgedra en in die
getalle en vet van jou bok en bees, was jou behae. Maar nou is jy in
jou Westerse verval heeltemal verslae.

Vir die digter op die wysie van Amerika: Wat o, Yank is dit wat jou so
pla? Kyk, tussen konserwatief en liberaal, wapper een en dieselfde
landsvlae, en dit, terwyl broederbloed in verspilling, om mekaar se
ondergang vra.

Luister in die laaste akkoord van jou kerke, sterf nou ook die laaste
note van die eens heilige, hallelujah. In jou toekoms, lê in rook en
in as, al jou nuttelose, vredesverdrae. Binnekort gryp julle as
volksgenote mekaar aan die krae en raak so van julle werdersydse
probleme ontslae. Kyk, in ongekende kataklismes kom stelselmatig
julle val en die Oordeelskaal het daarin `n groot welbehae.

Vir die digter op die hulproep van `n hulpelose, pasgebore baba. So,
kom sing ek, wat Sion is, my lied tot die Ore van my Hemelse Vader, my
Abba, my El, ja, my YaH, en terwyl ek my lot voor Hom bekla, kom Sy
stem deur die mond van `n ou profeet, vanuit `n verre verlede, se
vuurperdewa.

Hy roep: Vertel My o, Jerusalem, wat jou so pla. So, kom kyk o, Sion,
My nou reg in die hart en oë en vra al jou vrae. Al die antwoorde van
die nuwe tydvak, word spesiaal net aan jou opgedra. Ja, sodat julle
as eerstelinge, as Melgisedekpriesters, dit aan geheel die skepping
uit kan dra.

Anderkant die riviere van Kain-Kus het ons gesit. In ons eie gruwels
vas verstrik, het ons verskrik, wel tot God begin te bid. Ons is
bedruk, ons volk verdruk. Na die wil van ander moet ons, ons skik.
Eens, netsoos by die riviere van Babel, het ons, nou anderkant die
riviere van Kus, gehurk, kop omlaag gesit. Deur verraad, verloën,
verraai, verklik, word ons as volk, vertrap en doodgedruk.

Teen`n droë doringboom se mik, wou ons `n nuwe ode, met spykers
vasdruk. Ja, om ons so na die wil van ons God te probeer skik. Maar
deur verraad trap ons alweer in `n nuwe strik en ons boom van hoop,
word deur eie binne organisasies omgeruk. Daarom sal deur die Gees
van verdeling, ons pad nou moet vurk. Twee derdes sal links,
liberaal, agter die sisteem aandruk, wyl `n klein oorblyfsel, in groot
Godsgeloof, op sal ruk.

So, kom Jerusalem en sing jou Sionslied en laat niemand jou dit ooit
verbied. Ja, om aan jou God, jou hulde, lof en eer te bied. O, kom
nou suiwer Israeliet en staan jou man teen Edom en die Kusiet. Neem
dit aan, wat Elohim jou so goedgunstelik aanbied en weet jou Nuwe Ryk,
word deur `n aartsengel uitgemeet, met `n Goddelike, maatstafriet.

Anderkant die riviere van Kus, sal `n klein oorblyfsel, hierdie keer
in dankbaarheid kom sit. In kerkleunbinding is hulle nie meer langer,
in Bileamsleerverbastering verstrik. So is daar niks of niemand
oor, wat ons meer kan bangmaak of verskrik. Ja, ons was bedruk, ons
was verdruk. Maar na die wil van ander, sal ons, ons nooit weer
skik. Ons was verloën, verraai, verklik, maar die Swaard van Waarheid
het sekuur en dodelik geprik. Alles onrein word nou vanuit die Nuwe
Jerusalem weggeruk. Kyk, Sion word na die hoogste hemel opgeruk,
terwyl elke verraaier, sy eie gif, tot ewige ondergang moet sluk.

So, kom Jerusalem jy word summier ontbied, om die skone, Geestelike,
Glans, vanuit die Hoogste hemel te kom geniet. Kyk, daar is geen mens
of sisteem, wat jou ooit weer kan hiet of gebied, of nimmermeer ooit
weer iets sal verbied. So, kom o, Jerusalem en sing in volle vryheid,
nou jou nuwe Sionslied. Ja, terwyl jy al jou hulde, lof en liefde, jou
Elohim, aan kom bied.

In `n groot wêreldwanpersepsie, ja, in die onbegrip tussen resessie
en depressie, ontstaan daar nou globaal `n gevaarlike industriële
aggressie. Kyk, in sy patetiese, potensie, bereik ou Mammon, net
nooit weer, `n kragtige, ekonomiese ereksie.

Europa roep luid: Daar is geen verskoning vir die mismaakte Joodse
kloning. Neem daarom sy uitwerpsel gevange en sluit hom toe, in sy
eie selfgeskepte toring. Verhoed so, daardeur enige vorm van verdere
kronings. Verbreek ook daardeur, enige heersershoring en verpletter
die leuenbekoring.

In die komende groot ekonomiese vergaan, kan ook die Withuis die val
daarvan nie mooi verstaan. Ja, hulle kan om die dood nie verstaan,
waarom die mag van die groot obelisk, so maklik en so gou kon vergaan.
Daarom sal `n groot getwis om die ronde handelstafel, van die wêreld
ontstaan. Kyk, hierna sal die eenwêreldorde wêreldburgerbroers,
mekaar, oor alles begin leer en vermaan.

Die oudste om die tafel, sal probeer om die jongste, as sy opponent te
verslaan. Ja, terwyl die ou hoer Babilon, haar uitermatig, oor haar
groot armoede begin te skaam. In `n onverwagse sonsverduistering,
onstaan daar baie stof, om die reeds karige lig en atmosfeer van die
maan.

In `n nuwe vorm van afgodery, roep `n bygelowige mensdom eerbiedig:
Luna-Luna is die godin se naam. Laat ons daarom probeer om in die
afskynsel daarvan, tot ons redding, nader te staan. Daarom sal `n
enorme aardbewing oor die aarde gaan. So, wee daarom geheel die
mensdom se betreurenswaardige bestaan. Ja, want die laaste koring en
die laaste bietjie graan, het voor die impotensie, die tekort aan
vrugbaarheid, van Mammon vergaan.

Ek sien `n reuse vuis, vanuit die hemel, donderend, op die aarde, op`n
beboude gebied neerkom. Die vuis vergruis in die proses, alles tot
stof. Hierna skraap die hand `n handvol van die verpoeierde stof op
en `n handvol gruis, word hoog, die lug in opgesteek. Twee derdes
daarvan vloei stadig, soos `n bruin stroompie, aan die onderkant van
die vuis na benede, terwyl `n sterk wind dit in alle rigtings wegwaai.

Hierna gooi die vuis die res van die stof in `n reuse drinkglas, gevul
met water en hy roer die inhoud daarvan, tydsaam, met sy wysvinger om.
Ek hoor `n Stem wat vra: Vir wie sal ons skink om daarvan te drink?
Waarna dieselfde Stem op Sy eie vraag antwoord: Gee die eerste sluk
van grimmigheid aan Afrika en direk daarna aan die hele wêreld.

Hierna hoor ek myself hardop uitroep: O, Vader wees asseblief U
kinders, die verseëldes genadig. Waarna ek duidelik hoor. Kyk,
Ek maak die uitverkorenes weer jonk en gesond. Bly daarom van
nou af, deurentyd, ernstig en gefokus. Verrig daarom die werk wat
deur God aan julle opgedra is. Doen julle taak en geniet die geestelike
arbeid daarvan.

Erens is iets nie pluis. Daar is iets toegesluit in `n verborge
kluis. So verwyder van die slot, van die valse ark, nou die valse
gruwelkruis. Kyk, ook hierdie huidige pous, gaan in die nabye
toekoms verhuis en daarna word geheel die vatikaan ontluis. Daarmee
saam word geheel die pousdom, tot niks vergruis.

Al probeer elke wêrelddwaas, hulle self ook hoe bewys, word hulle ewig
nooit nie geesteswys. Wee daarom elke wêreldswaap, wat voor die
Engelse koningshuis, so onderdanig, neer gaan buig. Oor hulle
ondergang, klink daar in die hemele, `n groot gejuig. In die interne
kring, van deur 101, is dit dodelike gif, wat daar nou in hulle
vonkelglaswyn opbruis. Kyk, hulle almal word deur hulle eie bose
planne heeltemal verguis.

So, luister o, Jerusalem, na jou Elohim wat in `n Sagte Windjie om
julle ore suis en weet jou Redder, is reeds in die binnekamer, van jou
eie hart tuis. Daarom raak dit nou tyd vir jou o, Jerusalem, om
uitbundig te begin juig. Kyk, saam met ligengele, trek julle
binnekort, ja, tydens die groot verdrukking, saam in een tuig.

Ek hoor `n kind wat ween en roep: O, chaos op chaos, wie sal ons kom
verlos? O, kyk, Kaukasies is gekastreer, nog net `n onvrugbare,
diensdoende, slaweos. Met nêrens meer net `n ou bietjie mos, hang
daar aan die wingerd, meer geen druiwetros.

Raka verwek sy kleintjies nou by die gros en niemand weet meer wat is
`n volbloed skaap en wat is `n skelm jakkalsvos. Daar is geen wagter
op die uitkykpos en daarom gaan ook die grotes en die konings stil-stil
begin te dros.

Oral loop daar bendes wild en los en hulle moor vir lewensmiddele,
medisyne en `n bietjie kos. In dorp en stad bars die duiwel los en
die infrastruktuur is een groot gemors. Een kind slaan `n ander met
`n baksteen dood en dit alleen, oor net `n gemufte, droë broodkors.

`n Kanibaal maak van sy eie soort, ja, vir middagete, geurige wors en `n
katoliek slaan in afgryse hieroor, tevergeefs, ‘n kruis oor sy bors. ‘n
Sterwende roep hartverskeurend: O, ek is so dors, maar sy naaste
antwoord: My laaste water kan ek nie op jou vermors.

Die valse vredesvors, wat almal kwansuis sou kom verlos, die raak nou
uiters ongeskik en nors. `n Goeie engel roep: O, kyk net na al die
groot gemors en daarom verskyn `n duisend kilometer lange skeur in die
aardkors.

In groot vlerkegegons het `n reuse treksprinkaan oor Afrika gegaan. In
sy verbyvlug voor die son, het die lig in duisternis getaan en die tyd
het vir `n oomblik stil gaan staan. Op die landerye was daar geen
graan want onder die kake van die groot sprinkaan het alles vergaan.

So het die eerste groot plaag in die mens se midde kom staan, ja, om
die mens oor die werklikheid, van die einde, van die tydvak te
vermaan. Maar steeds bly daar die mens se onvermoë, om die wil van
God te verstaan.

Hierna het ek `n groot engelwagter op `n hoë berg sien staan. Met `n
enorme sweep het hy geniepsig na `n vername stad geslaan. Hierna het
die infrastruktuur daarvan heeltemal vergaan. Die inwoners van daardie
plek het geroep: O, God. ons het `n reuse, liberale, fout begaan en
nou is dit met ons en ons kinders heeltemal gedaan.

Hierna het `n stem geroep: Al praat jy Duits, Nederlands of Vlaams,
dit is met die meeste Kaukasiërs binnekort heeltemal gedaan. So,
luister na die Woord en gee gehoor: Kyk, in die nuwe stad Jerusalem,
praat al die verseëldes net suiwer Afrikaans.

Misbruik daarom o, uitgesoekte, verseëlde Europeër, in jou midde, die
gehate Trojaan. Klim op, of in, die infrastruktuur van sy houtperd en
vind tussen hulle, jou vlug na die Suide van Afrika. Ja, daar waar jou
enigste Redding, tussen die voorlopers, vas gaan staan. Ek het die
Stem hoor sê: Al die verseëldes waar hulle, hul ookal in die wêreld
bevind, sal hierdie verborge boodskap op die regte tyd, wel goed
verstaan.

In klank en liggolwe ontaard daar `n vreemde frekwensiegegons. Ja,
met `n vreemde klip wat die see inplons. Die plante lyk verskroei,
verlep en die bome in die bos, verbrand en verslons. Deur eienaardige
omstandighede verloor die voëls en pluimvee hulle vere en hulle
kuikens het ook geen dons.

Terwyl die wetenskap hieroor wonder, kopkrap en frons, begin die mense
se hart in vrees en onrus, onstuimig te bons. Kyk, brood raak skaars
en nêrens is daar meer koek of skons, ja, met al die heuningbye wat
sonder rede ophou gons.

O, wanneer gaan die hoogmoed en die trots vergaan en wanneer gaan die
Boer hom nederig, voor sy God begin te skaam? Die heiligdom lê reeds
plat geslaan, vertrap, verstoot, vergeet, vergaan. Ja, om as `n
Afrikaner volk, nooit weer in haar ou gedaante op te staan. O, in
soveel foute reeds begaan, deur haar Judas owerhede, tot in haar
diepste wese, voor alle volke verneder, staan sy diep beskaam.

Deur haar verbastering het die Gees van God van haar af weggegaan.
Kyk, in haar tienduisend maal tienduisend lange eonbinding, sal sy
haar eie val ook nooit kan verstaan. Ja, haar hoogmoed gaan selfs in
daardie ondenkbaar lange tyd, nooit, onder haar vreeslike oordeel kan
vergaan.

O, wanneer gaan die hoogmoed en die trots in die Boer se hart vergaan?
Waarom kan die uitverkore volk hulle nie deur hulle God laat vermaan?
Waarom kan en wil hulle nie die Wil en Weg van hulle El verstaan? Ja,
daar waar hulle in ewige verderf, agter die materie van die wêreld
gaan.

Kyk, vir Mammon sal hulle onwrikbaar vas bly staan en dit om agter die
kortstondige sekuriteit, van medies en pensioen, te kan staan. En dit
terwyl die mens goed weet, dat hy enige oomblik dood kan gaan. Hy
weet ook dat sy siel naak voor God gaan staan. Maar hy trek sy
skouers op en sê: Dit gaan my nie, in die minste aan.

Indien die mens net maar kon sien, dat almal wat hom in die dood
vooruit sou gaan, in ewige wanhoop, desperaat, om hulle skop en slaan.
O, as die verlore mens maar net vooruit kon luister, na die geween en
gekners van tande, in die helbestaan. En dat niks van hulle materie,
aardse skatte of sekuriteit, enigsins tot hulle voordeel, in die hel
voort bestaan.

So, wat baat dit nog om te probeer waarsku of te vermaan, terwyl die
hoogmoed en die trots, onbereikbaar hoog bly staan. Daarom gaan die
Sekel, sonder simpatie, tussen die reeds vertrapte heiligdom begin te
slaan.

Ek sien `n engel en oor sy wang loop `n bitter, hartseer traan. Om hom
lê `n bloedige slagveld en die toneel daarvan is onbeskryflik, grusaam.
Hy huil en ween, terwyl hy in Goddelike Opdrag, net aanhou met slaan
en slaan.

Ek hoor hom roep: O, laat die verseëldes dit sien en laat hulle daarom
ook goed verstaan. Ja, dat alles, alleen, om slegs die Volmaakte Wil
van God gaan. Sodat ook die laaste verskuilde trots en hoogmoed in
hulle wese, in Die Volmaakte, Nederigheid, kan vergaan.

Tussen grys en blou, in die skakerings van misrabele grou, is dit nog
net die sataniese liberalisme, wat tussen dag en nag, van `n grys
skemer, ja,`n tussen-in, toestand hou. Tussen warm en koud, bly
alles onverskillig lou en dit is waarom Elohim, Sy oë, in Oordeel oor
die wêreld vernou.

Met te min olie in die lamp, brand die wêreldling se liggie, spoedig
flou en die geloof kan nie in die duisternis daarvan gestand hou. O,
wat is daar nog op hierdie goddelose aarde om in skok te kan aanskou?
Behalwe net gruwelstede op gruwelstede, soos wat Nimrod en Salomo,
dit saam nie kon bou.

Wat bied die wêreld waarop die mens nog kan vertrou? Kyk, die
infrastrukture daarvan gaan nie meer veel langer hou. Kyk, jy het o,
mens, vir jou hospitale gebou en daardeur het jy maar net vir jouself
`n versekerde graf gegrou.

Jy het o, mens vir jou regstelsels, polisiestasies en tronke gebou,
sodat die wêreldorde net jouself daarin opgesluit gaan hou. Jy het o,
mens vir jou paaie en brue gebou, sodat jou vyand, deur die blokering
daarvan, jou weg van jou vryheid en veiligheid kan hou.

Jy het vir jou markte en winkels gebou en daardeur het die liefde vir
materie, jou liefde vir Elohim laat verflou. Jy het vir jou skole en
universiteite gebou, waardeur die ware Wysheid van die Gees, in jou
kinders sou verflou.

Jy het o, mens vir jou groot teaters en sportstadions gebou sodat jou
volk in die ergste ikoon aanbidding, daarheen sou tou. Ook het jy vir
jou skoonheidsalonne gebou en nou het jy o, man, die gruwel Isebel
gees getrou.

Jy het o, mens vir jou kerke gebou en die gevalle engel van lig, het
daaruit, die leuen vanuit sy duisternis, na die wêreld uitgehou. Jy
het vir jou bordele, restaurante, kroeë en dansplekke gebou en
daardeur het jy satan liefdevol, styf, teen jou hart vasgeklou.

So, het jy o, mens vir jou `n moderne Sodom en Gommora gebou en tussen
jou dag en jou nag is jou skemerwêreld `n misrabele grou. Daarom
nader die einde van hierdie tydvak nou gou en jy sal die vernietiging
van jou handewerk aanskou, terwyl jy tevergeefs om hulp, na die hemele
sal skrou.

Kyk, o, mens dit raak tyd en jou lampie brand uitermatig flou. Daarom
sal jy jou dag van Oordeel bitter berou, terwyl die pikdonkernag van
die doderyk, jou siel, in die grys kombers, van die ewige verderf
omvou.

Satan het gedink, in verstand is hy besonder uitgeslape en flink.
Daarom het hy soos `n hittegolf, in illusie, as `n flambojante engel,
sy weg na die aarde gevind. Sy voorkoms was verwarrend want al die
neonligte, van al die bose stede, het as agtergrond om hom geblink.
Hordes vals profete het vanuit sy midde opgeklink en vanuit die laaste
heiliges, was daar nog steeds `n paar, in die leuen daarvan vasgebind.

Maar terselfdertyd het vier aartsenegele, as vier, half
bejammerenswaardige mense, ook hulle weg na die oppervlak van die
aarde gevind. Kyk, die eerste was `n armoedige meisiekind en sy was
oënskynlik heeltemal blind. Haar lied het droewig opgeklink en die
woorde daarvan, was oor geheel die wêreld gedra, op die vlerke van die
Goeie Wind.

So het die woorde van haar lied geklink: O, laat die nag, die dag nou
kom verslind en maak almal wat teen die Gees sondig, nou heeltemal
blind. So blind, sodat geen wêreldling, meer sy weg deur die
duisternis, na die lig terug kan vind. Ja, sodat Gabriel, nou vir
Lucifer, vir sy duisendjarige gevangenisskap vas kan bind.

Die tweede was `n armoedige seun, in sy onderlyf heeltemal verlam. Hy
het geroep: O, daar in Elohim se groot eindtydplan, gaan niemand van Sy
oordeel weg kan skram. Kyk, in Satan se valse plan, raak al sy
volgelinge, heeltemal geestelik, serebraal verlam. So, vervloek is
elke valse leer, onder die Groot Heilige Ban.

Ja, in die hel se vuurrooi gloeiwarmpan, verbrand nou al die
onheilige, papvrot, menslike ham. Kyk, al die verskuilde vet luise,
word as nuttelose miswolke, vanuit Sion en Jerusalem se hare uitgekam.
Ja, veral daar in Suid-Afrika, waar satan so slinks, tussen die
heiliges werk, met sy sluwe plan.

Die derde wese was `n verslonste, arm ou vrou en kyk, niemand vanuit
die groot leuen het van haar gehou. Sy het `n plakkaat na bo gehou en
daarop was geskryf: O, hoe het die mens, nie deur die leuens van Satan
verbrou? Kyk, daarom kom die groot ongekende armoede en dit kom gou.

So, waaraan gaan die mensdom in die groot hongersnood kou? Ja, want die
Genade, in die weduwee se kruik, word streng van hulle af weggehou.
So, waaraan gaan hulle vir Hoop vashou? Met `n enorme massagraf, klaar
vir hulle gegrou. Wee daarom die dag van die groot berou want die
afskuwelike leuen, was as die waarheid, vir God se kinders voorgehou.

Die vierde wese was `n stokou, kromrug man en hy het geroep: Weg met
alles vanuit Gam en ook met almal vals, vanuit Dan. Vervloek is
daarom elke basterstam en so ook elke liberale, wêreldboseplan. So
laat dit elke wêreldmens nou afgeleef, moeg en tam, terwyl die ergste
depressie, in hulle armsalige gees opdam. Kyk, daar oor die
wêreldhorison kom God se stormram en al die bose kaf, word onder sy
vlymskerp pote, van die laaste bietjie goeie koring uitgewan.

Ja, Satan het gedink in verstand, het hy ver bo al die hemelwesens
uitgeblink. Daarom het hy soos `n hittegolf, in illusie, as `n
flambojante ligengel, sy weg na die mensdom gevind. Sy voorkoms was
verwarrend, want al die neonligte, van al die bose stede, het helder
om hom geblink. Kyk, al die geestelike dommes, kon nie ruik, dat
hierdie wese, erger as die ergste hel, om hulle stink. Daarom het
hulle gretig geluister, na al die leuens, vanuit al die vals profeet-
stemme, wat vanuit sy (Satan) se midde, tot hulle ewige val, op sou
klink.

Uitgerek en droewig het `n mishoring opgeklink. En in versteurde
weerpatrone het die Noordpool- en Suidpoolwind, mekaar, in `n heel
eerste ontmoeting, in omhelsing, op die ewenaar gevind.

Konveksiestrome het hulle hierna in `n cha-cha, ja, in spiraal, om
mekaar geknoop en vasgebind. Groot stofduiwels het woes deur
woestyn en oor kontinent in groot stofstorms rondrinkink. Kyk, groot
gesaaides, dorpe en stede, is hierdeur verslind.

In `n vreemde volmaan het `n ongekende volgety, niksvermoedende,
woonbuurtes, stil-stil verdrink. Dooie vis en vee het saam in een
kraal lê en stink en die wetenskap het `n verswakte, magnetiese veld
verdink.

Ja, `n mishoring het onheilspellend opgeklink en die maan het vreemd
geblink. Kyk, in hierdie onseker tyd, was `n baie bose regering aan
bewind. Die konings en bankiers het saam, vanuit een kelk, mensebloed
gedrink.

Elke dag om middernag had hul `n offerhande en dit was elke keer `n
spierwitkind. In sy bloed skryf hulle, hul gruwelwette voor, ja,
hulle gebruik dit as ink. So begin die hel die Illuminati nader te
wink en groot dele van Europa begin, om soos Sodom en Gommora,
in reuse sinkgate, onder die see weg te sink.

So, laat die klank van die mishoring spoedig opklink, sodat die
Regverdige Oordeel Hom, in die verwoestende winde vas kan bind.
Kyk, in die vallende skale is Elohim, Sion, so goedgesind. Daardeur word
die fondasie van die Nuwe Jerusalem, stewig, op vaste rots vasgebind.

In `n woordspeletjie wat begin met `n raai-raai, lê onder die
aanslag van die byl, die groot christenseder, vermink, verraai
en al wat oorbly is net `n baie klein, verdwergde bonzai.

Maar `n klein mosterdsaad lê reeds gesaai en die reuse gruwel-
berg word klaar, klippie vir klippie, sandkorrel vir sandkorrel, die see
ingewaai. So, laat die haan nou aanhou kraai, wyl al die kerke, in
hulle eie vet uitbraai.

Kyk, die heel laaste bladsy is klaar omgeblaai en die landerye lê met
dorings en distels besaai. Maar daaronder in Afrika in `n rustige
baai, begin `n vriendelike dolfyn, rusteloos, onrustig, rond te draai.
Kyk, hierdie edelvis, verskeur onverwags, `n bloeddorstige,
mensvreterhaai.

Op die strand speel `n dogtertjie, alte fraai, terwyl die wind vrolik,
deur Sion se hare waai. Wêreldwyd lê al die gewere nou gereed
gelaai en oorlogswinde begin woes te waai. Die Weste wil nou Afrika
se verskuilde rykdom, as sy eie maai. Maar die Ooste bulder: Jy krap
mos nou in my slaai!

Met nêrens meer `n vredevors wat probeer keer of paai, is daar geen
pad wat na vrede om gaan draai. In die woordspeletjie, lê die woorde
in letters, nou wild, deurmekaar rondgewaai

Onder die val van die byl lê al die wêreldgeloofseders, omgeruk, deur
hulle self verraai. Terwyl verwoestende vlamme, knetterend, deur
hulle droë takke blaai. Iemand roep: O, kyk, in net `n klein hopie
as, lê nou ook die klein bonzai.

Terwyl `n boodskapper roep: Laat die wind nou ook die herinnering
daarvan heeltemal wegwaai want die klein mosterdsaad, lê reeds,
suksesvol gesaai. Ja, sodat die Volmaakte Wind, in Ware
Geestesgeloof, deur die takke van die enorme Melgisedekboom
kan waai.

Leermeester o, menslike leermeester, wat kom jy my alweer leer? Kom
jy alweer om my te leer, om die wet van Moses, met geheel my bestaan
te eer? Terwyl jy alles, wat die Gees van my El, my kom leer, as
Satan se influisteringe, te kom besweer? Of kom jy my leer, om onder
menslike rituele, oor `n valse godsryk, te fantaseer? Ja, kom jy o,
leermeester, om my, op elkeen van my woorde, gerig aan jou, te
korrigeer? Dit terwyl jy nie instaat is, om oor net een, van jou eie
vele foute te treur.

O, leermeester-leermeester, jy beskou jouself as `n uiters belangrike
raadgewer van God en daarom moet almal jou met respek eer. Jy dink,
jy is die vader van die wysheid, wyl jy almal om jou, onder dwang wil
katkiseer. Ook het jy jouself, as nommer een, in `n selfgeskepte
hemel in gefantaseer. Ja, daar waar jy van vroeg tot laat, jou
volgelinge, op `n verhewe, dominerende stemtoon, vanaf jou
selfgeskepte podium, kan trakteer.

O, jy leer hulle om die naaste se vrou te eer, terwyl jyself, met `n
oorryp geilgees, bykans elke vroulike liggaam, met onbetaamlike lus
begeer. Ja, jy leer hulle, dit is vreeslike sonde om te hoereer.
Terwyl jou eie siel voor jou rekenaar, onder die vreeslikste,
pornografie krepeer. Jy vertel aan almal die woord heilig, beteken
apart, terwyl jy jou gekleurde kind, agteraf, met groot onkostes laat
studeer.

O leermeester-leermeester, wat kom jy my alweer leer? Kyk, jy kom om
die kerk oor al haar foute te kritiseer, ja, om almal te leer, om teen
haar te rebelleer, sodat hulle met afsku, vanuit haar midde, uit kan
retireer. Hierna begin jy self, om as die nuwe predikant
leermeester, in jou nuwe geskepte kerk, jou volgelinge, net weer `n
klomp verpligte wette en rituele aan te leer. So begin jy vanuit jou
helhoogmoedsfeer, om die ware boodskappers van God, onder
verdenking swart te smeer.

Leermeester o, leermeester, wat kom jy om my alweer te leer? Kom jy
alweer om die goeie ou Sabbat, as die enigste heilige dag te eer? En
dit terwyl die mens, so desperaat daarna smag, om met Elohim, in elke
sekonde van elke dag te kan kommunikeer. In jou gedwonge leer, is jy
net besig, om die mens, in sy Godgegewe, vrye wil te terroriseer.
Ja, oor al die heilige sakramente wil jy die mens so graag kom leer.
Maar jy ken self nie eers die uiters belangrike boodskap, oor die
selfverwoestende, wangebruik van die Sabbat, in die boek van die
Makkabeer.

O, menslike leermeester, uit die oorvloed van jou eie dwaasheid, wil jy
die klein heilige oorblyfsel, in jou afskuwelike hoogmoed kom leer.
Ja, terwyl jyself nooit, soos dit `n goeie prospekteerder betaam,
geleer het, om die uiters kosbare, Skaars, Goddelike Woord-
goudbrokketjies, vanuit die tonne, nuttelose modder, te kan keur.

Leermeester o, leermeester, met jou mond verkondig jy die barmhartige
Samaritaanseleer, terwyl jyself as die wanhanteerder, van ander se
liefdadigheidstiendes, as die groot weldoener rondparadeer, O,
gruwelleermeester jy kom as `n valse lig, om as `n valse herder, God
se laaste skape, `n valse leer te kom leer. Maar jy bly net `n
verskeurende wolf, wat die laaste paar edelskape, in die heilige
kraal, wil kom verskeur.

Wie staan daar in `n traliehok en wie koester steeds `n wrok? Op wie
val die slegte lot? Ja, in `n vreemde moordplot, word nou links en
regs, oor en weer gejok.

Is dit masels of is dit `n nuwe vreemde pok, want in `n onverwagse
kwarantyn, lê skepe binnekort op dok. Amok op amok, die wêreld staan
geskok, met bomme wat oral in rookkolomme bot.

In die Midde-Ooste ry `n vreemde trok `n paar keer om `n belangrike
blok en die aarde bewe onder `n enorme skok. Die massas roep om wraak
in die skavot, maar op oorlog val die lot.

Kyk, op die son verskyn daar `n vreemde spot en die sonstrale word
uitgeblok. Die bome wil op aarde daaroor glad nie bot en oral sterf
die vrugbare genot.

Die vrou dra vir oulaas broek en die man rok en daarom wil Theresa May
se planne glad nie vlot. Die skepe lê onverwags gedok, met soveel
produkte wat in kratte vrot.

Die wêreld staan geskok oor `n vreemde fonds so lankal weggesteek in
`n onherbergsame grot. Die ou koningin raak kens, sy is heeltemal
verspot want haar familieboom, is tot in sy penwortel, heeltemal
verrot.

In `n dooprok met pikswart gare gesmok, verander Buckinghampaleis in
`n plakkerkrot en in die stad London heers in plaag, nou muf en miet
sowel as die rot.

Die goeie stryd word nou gestry en dit is tyd vir Jerusalem om haar El
se Naam te bely. So, waak o, Sion. Kyk, die wêreld wil jou nou ten
alle koste verlei. Ja, terwyl hulle jou met mooi woorde gaan kom
verlei.

Vanuit almal, wil Babilon jou eerste vir die dier se merk voorberei.
Ja, sy wil haar matrixweg, deur jou val laat uitplavei. So, laat jou
nie verlei, maar laat jou om Godswil eerder martel en kasty, terwyl jy
trots, maar nederig, vir die Waarheid staande bly.

Ja, sodat geheel die hemel haar oor jou oorwinning kan verbly. Kyk,
aan die voorhuid word `n basterkind nou as `n Jood besny. En dit,
terwyl die valsprofeet, hom hieroor uitermatig baie verbly. Kyk, hy
staan verskuil in `n Abby se nis, geklee, in `n purpermantel van egte
sy.

So hang daar nou aan die wildevyeloot `n papvrot vy en die groot
Tuinier roep: Kyk, die tyd is gou verby. Daarom word hierdie
wildeboom tot in sy diepste Edomwortel afgesny. En in die Elohim-
vergadering, sal die verbasteraar, hom ewig nooit nie kan verbly.

Kyk, die trippelsesdier, se voete is gevorm vanuit `n swak mengsel
van yster en klei en daarom is dit met sy koninkryk in `n oogwink gou
verby. So, waak o, Sion en laat jou nie deur die Weste se vleitaal, as
`n martelaar, verlei.

Ja, sodat jy, Jakob, nie as `n wêreldburger, weer onder die aanvoering
van `n Vrymesselaar, soos `n Jan Smuts, vir Edom-Engeland se verlore
saak, moet baklei. Kyk, Elohim Self, stuur Sy aartsengele om saam
met jou, die Nuwe Jerusalem se stryd te stry.

As `n suiwer offer, word jy o, Sion nou as `n eersteling, ja, as `n
Melgisedekpriester ingewy. Ja, sodat die Hemelbruidegom, Hom,
uitermatig oor Sy bruid, kan verbly!

Nêrens is daar meer enige rede, of net `n bietjie gesonde, verstand.
So, brand o, brand, o, gruwelland, vir Boeresiel en bloed, in `n goedkoop
ja-stem, so maklik verpand. In die groot leuen so blatant, lê geheel
`n land se toekoms nou gestrand. En al wat oorbly is net die dood se
stank, waarvoor die aasvoëls God, hartlik, vir die groot feesmaal
bedank.

Eens kom Satan so galant en hy neem `n liberale, Boeredebutant, by
die hand en kyk, verbastering, is die troupand. Die troukoek staan
versier onder pikswart fondant en die vonkelwyn, is Kaukasiese bloed,
as drank. Nie die trou- maar wel die dodemars, speel hard, in rock en
rollklank.

Vir drie en `n half tye, hou die seremonie in verkorte tyd, alte lank
en vir dit alles opgeoffer, is dit net stank vir dank. So, brand o,
brand o, gruwelland. Kyk, teen God se groot Oordeel, was jy nie
bestand. Jou infrastruktuur lê siek en krank en jou ekonomie sterf in
`n dooie Rand.

In ongekende hongersnood, sal jy sonder keuse moet verslank, terwyl `n
ongekende pes jou toe sal rank. Jou dorpe en stede, asook plase,
brand van die linker- tot die regterkant en Raka storm, in `n
sirkelflank.

Kyk, o, Boer, jy staan, onkant gevang, met jou vel, nou heeltemal te
blank. Eens was jy `n volk, maar nou net `n illusie, reënboogniemand.
Daarvoor het jy net, jouself te bedank. So, brand o, brand,
O, gruwelland, met soveel oorlogsvure, wat in jou midde brand.

Met geen rede of net `n bietjie gesonde verstand, loop uit jou
uurglas, nou jou heel laaste bietjie sand. So lê in wanhoop, nou ook
jou laaste geloof gestrand. Al wat oorbly is net die dood se stank.
Ja, met al die aasvoëls, wat God, om die groot feesmaal, bedank.

O, wie sou werklik kon wis, weet of verstaan, van Afrika se groot val
in haar vergaan? Ja, terwyl die Ooste en die Weste, soos honger
aasdiere, soos wilde hiënas, vinnig naderstaan, om hul slagtande, in
die reste daarvan, in te kan slaan.

O, wie sou kon wis weet of verstaan, van Raka en sy maltrapdans, ja, in
die glans van die volgende Rooimaan? En van die geeste se misterieuse
roep, wat net hy kan verstaan? Daarom slaan hy onverwags toe, sonder
om te waarsku of te vermaan.

O, wie sou werklik kon wis, weet of verstaan, oor die politieke onreg,
teenoor al die massas begaan? Ja, wie sal verstaan, van die
ekonomiese verraad, in die kraai van die wêreldhaan? Daarom gaan ook
Iran onverwags in aggressie toeslaan.

O, wie sou kon wis, weet of verstaan, van al die dodelike planne, deur
Israel en Amerika saam beraam? Terwyl groot dele van Europa, dit in
stilte, goedkeurend beaam? Daarom roep die Midde-Ooste, Rusland, as
hulle redder, op sy vors, se noemnaam.

O, wie sou werklik kon wis, weet of verstaan, van die Groot
Weerligstraal, wat vanuit die Weste, tot in die Ooste gaan slaan? Ja,
wie sou kon weet van die dief in die nag, wat onverwags toe gaan
slaan? Ja, daar waar dit in burgeroorlog, voor soveel lande se deur
gaan staan.

O, wie sou werklik kon wis, weet of verstaan, van globale
elektrisiteit, wat werklik onklaar, in groot tekort gaan staan? Wie
sou kon weet van die globale droë waterkraan en van groot
infrastrukture, in onbruik, in totale vergaan? Ja, met soveel
verbruikers, in wanhoop, met hulle wange nat betraan.

O, wie sou kon wis, weet of verstaan, van soveel wêreldrykdom, wat in
`n enorme wêrelddepressie gaan vergaan? Wie sou kon verstaan, van ou
koningshuise, wat voor hierdie krisis, nie langer gaan bestaan? Kyk,
die grotes en die rykes van die aarde, gaan voor al die globale
ellendes, voet in die wind, na hulle skuilplekke in goed voorbereide
grotte, ja, na die berge slaan.

O, kyk nou net na Skoppensboer, kyk, hoe galant lig hy alweer sy hoed.
Ja, vir die koningin van diamante, geklee in `n rok, gedoop in bloed.
Kyk, die bankiers, verloor hieroor, hulle laaste bietjie moed. Onder
reusebedrae, begin die nasies mekaar met belasting te beboet en oor
al die seë se handelsweë, vloei daar baie bloed.

O, luister na die Hongersnood wat bevelend roep, ja, na regerings wat
beveel: Gee ons nou julle laaste bietjie goed. Terwille van die
oorlogsbuik, ja, van die soldatetroep, word Jan Publiek, binnekort van
kos gesnoep.

O, sien in bomgebars, die oorlogsgloed, met dorp en stad, nou so swart
soos roet. Globaal oorheers nou ook die groot watervloed, ja, in
eienaardige storms, wat wêrelwyd gaan woed.

O, kyk, `n vulkaan, vergroot vir homself, nou in `n maag, `n yslike
boep en hy braak lawa in volle vuurvloed. In `n groot aardbewing vorm
daar ondergronds `n yslike sloep. Terwyl `n skrikwekkende tsunami, oor
`n groot kusstreek woed. Ja, met groot landstreke, wat onder
alhoemeer orkane, sonder meer gaan groet.

Met die moderne tyd deurloop, lê die leuen nou naak, ontbloot. Die
kerk staan van al sy glans gestroop. Die christendom lê heeltemal
verlam, van alle hoop gestroop. Met geen geestesgeloof, wat meer aan
haar behoort. So, onder watter naam gaan die pous, die eenwêreld-
christendom herdoop, want bykans geheel die mensdom, is aan Satan
uitverkoop.

Met die einde van die tydvak nou uitgeloop, het die liberale
filantroop sy eie spesie, tot uitwissing, uitverkoop. Kyk daarom net
na die eenwêreldorde se sataniese horoskoop en sien in die lens van die
teleskoop, verskyn in die sterretekens, grynslaggend, nou die dood.

Die pad na die hel lê wyd en oop, ja, met Hades as die sielerommelhoop.
In die tekens van die tyd, begin die boodskapper wild, rond en bont,
te hardloop. Die skale val en dit is nood op nood.

Satansark lê in die vatikaan ontbloot. Met al die gemeentes, vir
kamma goud en silwer, in seshonderd-ses-en-sestig, bitcoin
silwerstukke, uitverkoop. So behoort alles op die planeet, in krediet
en debiet, nou aan die bose Jood.

Kyk, die laaste fase van die eindtyd is nou uitgeloop. Die dame van
die duisternis, ja, Babilon, open vir oulaas weer haar hoereskoot en
die gruwelbabadier word ontbloot. O, die nood raak groot en die
massagraf staan wyd en oop.

Oor die sewe Seë vaar menig land se oorlogsvloot en die laaste valse
vredesverdrag lê in mensbloed vasgeknoop. Die nuwe wêreldvlag is `n
mikroskyfie, met elke landsvlag daarin vasgeknoop, met bykans elke
mensesiel, nou aan die matrix uitverkoop.

In `n baie vreemde Alienhoroskoop, kyk geheel die kosmos, ja, soos
in `n outydse bioskoop, nou na hierdie aarde, as kaleidoskoop, se baie
vreemde eindtyd verloop. So, luister na die gerubs wat nou roep: O,
onse El is oneindig groot en in die meervoud van die Elohim, daar waar
in die weergeboorte, Sion, as bruid aan Hom behoort.

So laat die moderne tyd nou vinnig uitloop. Met die kerk nou van al
haar glans gestroop, lê die groot leuen, nou kaal ontbloot. So word
die valse engel van die lig, ja, Lucifer, weereens, van al sy valse
lig gestroop.

In die twaalfde jaar, kom die Godswoord, deur die Lig, tot die harige
fakkel, in die kandelaar. So, luister na die Godspraak: Jakob het ek
nog altyd liefgehad, maar vir Esau het Ek gehaat. Daarom gaan Ek
geheel Edom se erfreg, tot`n materiehel maak. So, wee die dag van
die Leviatan, ja, die wêrelddag van die Matrixdraak. Kyk, My
Silwerpyl (die Woord) tref sekuur en raak en alles van die wêreld
vergaan onder Elohim se Wraak.

In die twaalfde jaar, word die suiwer goddelike kind gebaar en Sion
word vir die ewigheid as `n seën bewaar. In hierdie tyd gaan dit met
geheel die wêreld oneindig swaar. Met meel en olie uiters skaars, is
die wyn ook reeds lankal klaar. Maar kyk, Elia staan reeds daar en
die Gees het genoeg by die weduwee opgegaar. Wyd versprei, oor
geheel die aarde, staan Jerusalem, as enkelinge, gereed, klaar verseël
nou daar. Een vanuit `n stad, word hulle wel, wêreldwyd, deur die Gees
gewaar. En lewendgewend, klop die Goddelike bloed, so gesond, in
die Bruid se hoofslagaar.

In die twaalfde jaar, met die Woord van God, wat weier om in stilte te
bedaar. So lê die oes nou wyd en braak en met die kaf, word gou `n
plan, in die vuuroond gemaak. Kyk, die tekens aan die hemel, ontplof,
in groot opspraak en die vallende skale doen hulle Godgegewe,
opgelegde taak. Die grotes en die konings sit mekaar nou ernstig in
skaak. Globaal is dit wêreldwraak op wraak en elkeen baklei net
vir sy eie saak. Die lig in Sionslamp verander in `n son en die Stem
van God roep tot Sy verseëldes: O, wees My kinders, nou paraat, ja,
terwyl julle wakker, waak. Hy roep: Betaal o, Sion en Jerusalem, nou
jou El, met al jou Liefde, vir jou ewigheidspasaat, ja, terwyl jy
jou, op alleen Sy Groot Genade, verlaat.

In die twaalf maande van die twaalfde jaar, staan Jakob, in twaalf
stamme, as een liggaam in die nuwe stad Jerusalem nou daar. Kyk,
YaHWeshua Self, staan in haar midde, as die Hoofsteunpillaar. Die
twaalf Apostels staan ook daar want dit is die dag van die groot
Goddelike vergadering, ja, van die groot, Aparte Beraad. Buite in
die duisternis tjank, eensaam die onrein hond. In die buitenste
duisternis huil die hoer, ween die dief en moordenaar. In die ewige
donkerte, vergaan die poletikus, onder sy eie bose verraad. Kyk,
pous, biskop en priester, is in die ewige, donker nag, vir hulself,
oneindig kwaad. Want ewig nooit ontkiem daar, in die Suiwer
Vergadering, die vuil bastersaad.

Ja, sowaar, kyk, dit is alreeds die twaalfde jaar en die Woord kom
deur die Lig van die ou, gestuurde kandelaars. Dit word geskryf op
die murasiemuur van `n vervalle ou katedraal. In goue letters staan
daar geskryf: Kyk, Jakob, sal Ek ewig altyd in My groot Vaderliefde
bewaar. Maar in bloed staan daar ook geskryf: Esau het Ek, en sal
Ek, vir ewig haat. Daarom stuur Ek My skale, sodat My Aparte engele,
op die rug van My Oordeelsperde, met Edom, klaar kan maak.

O, Abba Vader ek skryf aan U hierdie brief en ek vertel aan U, ek het U
oneindig, baie lief. O, al behandel die wêreld U verseëldes ook hoe
stief en al ly ons ook hoeveel ongerief, ja, terwyl die materie ons
tot in ons diepste wese toe grief.

Kom my boodskapbrief aan U, vanuit die diepste wese van my siel, ja,
vanuit haar eonsoue, inligtingsargief en dit lui: My hart roep na
U, my El, my Elohim en ek vertel aan U in hierdie brief. Ek het U vir
ewig , altyd, oneindig, baie lief.

So kom, o, kom onse Elohim, ja, kom so onverwags, soos ons, so reeds
lank beloofde, lang verwagte, Hemelse, Liefdeshartedief.

Met my hart, siel en gees, so stewig aan U vas verweef, so wil my
siel haar, in volmaakte vryheid hier begeef. Ja, na daar waar die
Groot Bergarend, op die heel hoogste lugstrome, om die bergvesting
Sion sweef.

Met U suiwer-suiwer Lig, wat my siel deurweef, weet ek as `n
bewussyn, dat ek waaragtig in U leef. Al sou my oortredinge, in
swaartekrag, soos die ondenkbare massa van `n groot swartgat, voor
U weeg.

Sal U al die donker materie, soos mis voor die son, van my lewensweg
wegveeg. Ja, U het my skuld en sonde, in U eie, Gestorte Bloed,
vergeet. Daarom staan ek voor U, van alle satansinfluisteringe nou
vergeef.

Sonder U is alles dood en leeg. Net `n nonbestaan, met geen rede of
verstand, om iets te kan beleef of ontleed. Maar U is daar en daarom
roep my siel nou na U, deur die roepstem van die gees.

Ek is en bly aan U, o my El, vir ewig, vasgeweef. In hierdie volle
wete raak die weergeboorte nou kompleet. Daarom kan ons netsoos
die Groot Witkruisarend, in volmaakte vryheid, saam U, om Sionsberg-
vesting sweef.

Vroegoggend, net voordat die son opkom, in die breek van die dag, wek
die Maanhaar waarskuwend, sy trop met `n diep grom. Op daardie
oomblik, verwelk die spierwitaandblom, ja, in die eerste strale, van
`n opkomende bloedrooi son.

Nog voordat die eerste strale van die son opkom, begin hordes as
soldate saam te drom. Kyk, kinders vorm die voorste linies van
hierdie spontane bataljon. Terwyl vuurvlamme, in petrolbomme, oral
begin blom.

In die dagbreek met die son wat rooi opkom, staan daar op die
horison, Raka, in silhoeët, vet, rond en gesond. Luister daarom
waaksaam na die blaf van die Boerboelhond en ignoreer ook nie, die
klein skoothond, se waarskuwende grom.

Op hierdie dag staan die dood in die gedaante van die huishulp vermom
en menigtes sterf aan `n kapmeswond. Ja, in bloedplasse, wat soos
eksotiese blomme, in eens stil woonbuurtes oopblom.

Daar roep die engele, is hierdie nou heilige, of is dit vervloekte
grond? Daarop antwoord `n Stem, ja, vanuit die laaste onoorwinbare
vesting, van die Groot Bastion: Vervloek is hierdie aarde, omrede die
bestaan van die basterhond. Maar gesond is dieselfde grond, terwille
van My bruid Sion.

Kyk, daar oor die horison verskyn klaar die eerste strale van die nuwe
Son. Laat Juda daarom ontwaak in die groot Maanhaarleeu se diep
grom. Kyk, `n baie ou man sit voor `n oopgerolde boekrol en hy maak
noukeurig, `n Goddelike som.

Hy vra aan die Boervolk: Hoeveel brandstof is vergaar in die gallon en
hoeveel meel is daar in die klein uitgeholde kom? Hy sê: Kyk o,
liberale Afrikanervolk, jou gruwels is opgestapel, tot teenaan die hemel-
plafon en oor jou sal die Rooison spoedig opkom.

O, katastroof op katastroof, die oog is blind en die oor is doof. Kyk,
die Heilige Vuur is uitgedoof want nêrens meer, heers die woord
Geloof. Van ons land geroof, van ons identiteit beroof, moet ons, ons
nou, tot die voordeel van ons vyand afsloof.

O, katastroof op katastroof, aan die liberale Bileamsleer, het Boer en
Afrikaner, hulle mos verloof. So is daar nou tussen God en hulle, `n
onoorbrugbare kloof. Sy eens so geliefde volk, is vir Sy Woord mos
heeltemal doof. Maar hulle luister graag, na die leë Masonwoord, van
hulle valse, volksfilosoof.

So, open jou gehoor en luister o, Sion, terwyl jy konsentreer op suiwer
Geloof. Ja, sodat julle, Hom, in volmaakte liefde, kan eer en loof.
Kyk, Hoop is hier, om Sion in Godsgeloof te kan doop. Hy het gekom en
ons is reeds meer as 2000 jaar gelede, deur Sy Bloed vrygekoop.

Katastroof o, katastroof, o, had ons maar, soos `n kleine mosterdsaad,
die geloof, dan sou ons in trou, ons, aan onse Elohim verloof. Ja,
terwyl Sion oor die breedte van die oseaan, oor die watervlak sou
loop. Maar die wêreld het die Boer van sy verstand beroof en daarom is
ons erfenis aan ons vyand uitverkoop.

Katastroof o, katastroof, o, skenk aan ons, o, Elohim, weer die sterk
Geloof, sodat ons deur daardie geloof, ons vyand, tot op die been oop
sal kloof. Ja, ons het onsself verloor. So, skenk aan ons weer, U
Godsgeloof.

Sodat ons kan sien en ook kan hoor, om in suiwer geloof die gruwels te
kan deurboor. So, sing o, Sion, sing jou lied nou in `n koor en dra jou
liefde aan jou El nou voor. Ja, sodat jou liefde Hom kan bekoor. Kom
staan voor Hom in groot geloof, met jou lojaliteit, net aan Hom,
alleen, beloof.

Katastroof o, katastroof, so raak jy nou aan die wêreld, as Oordeel,
uitgeloot. So, waar is nou jou vals profeet, jou valse filosoof en
waar, jou liberale, filantroop? O, gruwelwêreld, onder woeste winde,
stormwaters en vuur word jy nou tot jou ondergang gedoop. Kyk, Sion
se El is Oneindig Groot en Hy hoor haar roepstem, deur haar opregte,
ware, groot geloof.

Net soos wat dit `n mooi hoer betaam, sal die Weste haar nooit oor
haar gruwels skaam. Daarom raak dit tyd vir Babilon om te vergaan
en in haar vervloeking, kan sy nie tot `n seën, vir die aarde voortbestaan.

Maar haar koopmanne dink nog steeds, hulle is verhewe en so vernaam.
Godslasterlik spreek hulle, hul uit, oor alles Apartgestel en hulle
laster teen Sy Grote Naam. Ja, terwyl hulle hulself, selfvoldaan op
die bors slaan.

Hulle koop en verkoop en spog hulle besit al die koper, al die silwer
en goud, asook al die kos, olie, wyn en graan. Dit, terwyl die
Westerse Joodse gepeupel, se oë gierig na die olievelde, van die
Ooste gaan.

Die Weste dink dat hulle as onverslaanbare, veldhere, oor geheel die
wêreld in outoriteit staan. Ja, met die alleenreg op kernwapens, net
aan hulle toegestaan. Dekades lank beplan die Weste, om `n
vryemarkstelsel, net aan hulself toe te staan, terwyl hulle die res
van die wêreld, soos stomme slawe, onder groot verpligte belastings,
gaan laat vergaan.

Hulle weet hulle geldgod Mammon is oud, uitgedien en gedaan. Ook
weet hulle die planeet Aarde begin alhoe vinniger, onder hulle groot
vergryp, te vergaan. Maar netsoos wat dit `n mooi hoer betaam, kan
en wil sy haar nie, oor al haar gruwels skaam.

Kyk, sy swaai haar heupe, sy wink en sy lok met haar borste, sodat
almal vir haar uitgestalde bates nader kan staan. Daarom oorweldig
haar vele minnaars haar en onder die behoeftes van `n ongekende
menigte, ja, van onwettige immigrante, sal sy ten gronde gaan.

In die witman se bloed, staan daar reeds geruime tyd geskryf, ja, op
die riffelsinkplaat, van die Boer se eie skuur. O, dit is die begin
van die benoude uur. So, kyk daarom diep in die vlamme, van die so
ydel, gewilde braaivleisvuur.

Kyk daarin en sien die wild, dansende figuur, van Raka die wilde
kreatuur. Daar waar hy sy kindersoldate, so bloeddorstig, na sy vyand
toe stuur. Vir die instandhouding van sy weermag, hoef hy niemand te
onderhou of te huur. Met ydel, leë beloftes, kan hy hulle tot groot
hoogtes, aanvuur.

In die wanbestuur van sy dom kultuur, is daar nou ongekende getalle,
in groot populasies hier. So word die eens skoon, Afrika
atmosfeer, nou deur mynbesoedeling en industriële, rookkolomme,
ontsier. Die eens skoon, helder, waterstrome, het verander in
afvalstowwesuur en daar is geen hoop op herstel, of enige kuur.

So, dans maar o, Raka, wees vrolik en bly en drink maar jou bier. Jou
ondergang, skuil onder andere, in werkloosheid en dit is alreeds hier.
Kyk, spoedig word niemand meer gehuur. Ja, met die Weste wat alhoe
minder hulp na jou kant toe aanstuur. So word die haat teen die Boer,
alweer, deur die toedoen van die Jood, aangevuur.

In die vlam van die vuur, staan daar in bloed geskryf, ja, op die
riffelsinkplaat van die Boer se eie skuur: O, dit is die uur en tussen
die hophuise, knetter, gevaarlik nou geweervuur. Die weer is grys,
grou en guur, terwyl blanke bloed, die oppervlak van die land ontsier.

Die lande staan leeg, met in die kraal, geen beweging van enige dier.
Oral is dit hongersnood op hongersnood, wat gaan seëvier. So bly daar

Ek het gevra: Wat is die doel van die lewe en `n Sagte Stem het my
wese omgewe. Hy het gefluister: Die enigste doel van die lewe, is om
na die Volmaakte Liefde te strewe. Ek het geantwoord: O, U moet asse-
blief my, my onkunde vergewe, maar die volle diepte van die Liefde, het
ek nog nie volkome belewe.

Nou het die Gees in `n Sagte Koel Bries om my geswewe en Hy het
gefluister: Die Wese van die Volmaakte Liefde, is die Karakter van
Elohim, in Al Sewe, Sy Aparte Geeste. Hulle heet: Liefde in
Regverdigheid, Wysheid in Waarheid, Geloof in `n Vaste Wil, Genade in
Barmhartigheid, Geduld in Lankmoedigheid, Orde in Vasgestelde Grense,
met Nederigheid, wat dit alles in versagting omgewe. Wie met `n vaste
wil hierna strewe, hy/sy sal vir ewig, in die Volmaakte Wil van sy El,
salig, lewe.

Ek het gefluister: Dit is `n soewereine gedagte, ver bokant my
misrabele, menslike verstand, verhewe. Ja, sodat my hart, swak,
daarvan begin bewe. Kyk, ek is swak in my rede en onbetroubaar in my
ede. Maar ek smeek U, in my so onsamehangende gebede. Vergeef my
asseblief, die so dikwels, onnadenkende, liefdeloosheid, in my verlede.

O, help my om na U, as die Volmaakte voorbeeld van die Liefde te
strewe, sodat ook ek werklik kan begin lewe. Ja, tot daar waar die
Liefde my leer, om nie so maklik te oordeel. Maar veel eerder,
sewentig maal sewe keer, in U Heilig, Enige Naam, my Godgegewe
naaste, hulle foute en oortredinge, te vergewe. Ja, om daardeur te
weet, dit is die strewe, die essensie, die doel, van my lewe.

Onwillekeurig het ek myself hierna hoor praat. Ek het gevra: O, gee my
`n voorbeeld van die Onbaatsugtige Liefde en gee my `n voorbeeld van
die Regverdige Haat. Duidelik hierna, hoor ek in Outoriteit, die
Godspraak: Hy antwoord my: Kyk, in My woon die Ewige, Salige,
Liefde, wat geheel My skepping in onderhouding, omgewe. Maar in My
woon ook die Goddelike Oordeel, om dit wat teen my Sewe Geeste praat,
Regverdig te Haat. Maar luister goed: Aan My Alleen kom toe, die
Goddelike Wraak

My Liefde het Jakob-Israel, ondanks al haar ontelbare sondes en
oortredinge nog nooit versaak of verlaat. Maar vir Esau-Edom, het Ek
nog altyd, in al sy hoogmoed en gruwels, gehaat. Maar nog steeds skyn
My son van Barmhartige Liefde, oor goed sowel as kwaad. Ja, sodat
alles wat lewe, in My Oorgroot Barmhartigheid, kan baat.