Untitled Document

Heelwat lesers ondervind probleme met die Openbaringe blad. ŉ Moontlike
oplossing mag wees om Mozilla Firefox of Google Chrome soekenjins te gebruik.

              judithdebeer@webmail.co.za



Judith de Beer is gebore in Baberton op 20-05-1958.
Sy het grootgeword as die dogter van ‘n spoorwegwerker
en beleef ‘n stormagtige en rebelse jeug. Sy druip haar
standerd 6 jaar op skool en sluit haar skoolloopbaan later
met ‘n praktiese sertifikaat af. Met geen akademiese agtergrond
nie is die enigste beroep wat sy ooit beoefen dié van huisvrou.
Haar belangstelling is om vanuit rommel iets bruikbaars te skep.
Sy ontvang vanaf 30 Mei 2007 die Innerlike Woord.

Judith de Beer is ’n eindtyd-boodskapper wat onder geen leiding van enige
menslike denkrigting staan of aan enige organisasie, instansie, sekte of
kerk behoort nie. Sy ontvang geen donasies of vergoeding van enige aard
nie en daarom mag geen openbaring deur haar ontvang- hetsy dit op die
internet, in boek- of traktaatvorm is, onder enige omstandighede verkoop
word nie. Heeltemal gratis word dit vanuit die Gees ontvang en heeltemal
gratis word dit as waarskuwing en bemoediging in hierdie tyd deurgegee
waar elke leser dit met behulp van die onderskeidingsgees kan ondersoek.

Soos përels in die stof, lë die kosbaar Woord, by die deur uitgesmyt
en die waarskuwings klink hol, so vervelig, so geyk. Die haat en
wraak lë braak en wyd en die Oordeel kyk reguit Oos, Wes , Noord en
Suid. Raka wil net staak, hy wil net roof en muit, terwyl hy alles
voor die voet gaan buit. Luister die onlus klink globaal, so hard en
luid, want alles liberaal, het mos klaar oor die wereldlot besluit.

Deur die ruimte kom `n vreemde fluitgeluid, dit breek weer deur die
klankgrens en bars bykans elke ruit en in Holland kraak die eerste
dyk. Ja, daar is niks wat `n meteoriet in sy vaste val kan keer,
fnuik of stuit, want die aarde se eie magnetisme word hiervoor
gebruik.

Oral brand daar aangeplante gewasse, sowel as bos en struik en die
wêreld raak bekommerd oor die skrale inhoud van sy buik. Kyk, met die
globale oorlogvlag wat wapperend hoog daar pryk, wil die vrees in
harte ook net nie meer wyk.

Oral hang die stank van ontbindende karkas en lyk, met ontelbaar baie
massas, wat nog moet beswyk. Maar Jood en koning, wil hulself, steeds
net nog meer verryk, met die najaag na mag, wat hulle nooit van hulle
sal wyk.

So blaas op die trompet en speel maar tevergeefs op die fluit, want
soos pêrels in die stof, lê die kosbaar Woord in die Openbaring, deur
die venster, na buite uitgesmyt. En die waarskuwings klink hol, leeg
en tot vervelens toe so geyk.

Ek lees Ons Vader se openbaringe aan ons deur Judith. En ek begryp ons
is geestelike wesens en ons aardse tyd is net om ons die kans te gee om
te kies om Sy kinders te wees en om alles aards as blote toetsgrond te
sien vir ons ewige siele.

Maar ek wil weet: Hoekom skryf mense pragtige fiktiewe werk; hoekom skryf
mense kunstige verhale en roerende poësie; hoekom maak mense roerende
musiek; hoekom sit mense klanke bymekaar wat ons wegvoer; hoekom doen
mense kuns; hoekom skep ons beeldskone werke uit hout en klip en op
papier en doek.... Wat is die punt dan van alles wat mense doen wat
lieflik kreatief mooi is? En wat soms ons baie saai daaglikse bestaan
sin gee. Mag ons dit waardeer? Dis als aards. Maar hoe is die skep van
skoonheid, wat ons so roer en ons in konstante hunkering laat vir die
Perfekte Skepper, irrelevant?

Ek is 'n kunstenaar. Ek begeer om lieflike huise vir mense te bou wat
die agtergrond van hulle vleeslike bestaan kan word. Om kleurvolle matte
te weef wat familie oor jare sal deurloop. Om doeke te skilder en
prentjies te teken waarna jy kan kyk en vir 'n oomblik te kan glimlag en
waardeer dat ons hunker na 'n skoonheid ver bo ons begrip......

Skoonheid.... Ek wil weet wat van al die mooi dinge wat mense kan skep
wat eintlik daar is om ons te herinner aan die perfekte..... Hoe kan die
skep daarvan irrelevant wees. Dis wat ek kan doen. Dis wat ek kan bied.
Dis al hoe ek weet hoe om die Vader te aanbid: Deur die wêreld vir
ander mooier te maak.....

En tog voel ek asof dit minderwaardig is want dis aards. Dis goed wat
gaan vergaan. En dit maak nie mense se mae vol of hulle lywe warm
nie, maar dit maak hulle omgewing 'n klein bietjie meer georden. Meer
.... mooi...

Is al die mooi wat mense nog ooit geskep het nou net vir niks? (Ek weet
die fisiese vergaan, maar die effek wat skoonheid op mense het, het
dit nie waarde nie?)

Jou brief is opsigself `n kunswerk, jou denke `n pragtige simfonie.
Jou verlange, om netsoos die Skeppende Gees van Vader, jou Godgegewe
talente as produkte van die Ligryk, ja as `n bate en vreugde, in `n
andersins so donker tyd, vir die reeds so geestelike armsalige oog van
die mens te produseer, is werklik prysenswaardig.

Wat sou die doel van lewe en daardeur die noodsaaklike ontwikkeling
van die siel tog wees, as ons nie konstruktief en kreatief met die
boustene van die materie kon eksperimenteer nie. Hoe sou ons kon weet,
wat is volkome vryheid, as ons nie die soms Goddelike gedagte wat ons
binne ons dra, tot sigbare vorm kon uitdra nie.

Die geskiedenis van die mens is tog juis hoofsaaklik vasgevang in die
kuns, argitektuur en literatuur van die menslike bestaan. Die
nuuskierige mens wou nog altyd die oorsprong, ontstaan, sowel as die
ontwikkeling en instandhouding, met die einde daarvan, beter verstaan.

Al sou ons daarom aan die einde van ons werke, of ons lewe, terugsit,
om miskien net so effe depressief, soos die Prediker van ouds, uit te
kan roep: Kyk, ook dit was alles tevergeefs en al wat van my werke
sal oorbly, is net die reste, van roes, mot en wurm.

Maar nog steeds sal ons daaroor pragtige woorde kan dig, ja, op die
lied van die lewe, in die nimmereindigende siklus van alles se bestaan.
Ontroer sal ons uitroep, oor die pragtige kunswerke van God, in die
ewige materiële vergaan. Daar is weinig so mooi soos die veelkleurige
erosie van die rotskrans en wat is so aangrypend soos die vervalle
argitektuur, van `n eeueoue bouval, wat onder die aanslag van die
natuur vergaan.

Die potensiële kind van God het `n geleentheid gekry, om vanuit die
geestelike realm, vanuit buite tyd en ruimte, tot in die vorm van
materie, tot vooruitgang of agteruitgang van sy siel te gaan. Ja, die
mens het juis gekom, om as `n meester en nie as `n slaaf daarvan nie,
oor die materie te kan staan.

In hierdie tyd van waansin en sinsbedrog, het die Jood lank genoeg
gesoog, aan die mak Westerse varksog. So, wat is nog `n Engel en wat
is `n suiwer gedrog, want beide roem hulle is kinders van God, terwyl
die meeste gaan sneuwel, as soldate van die Gog en Magog.

In die tyd van die verlammende vrees, met sterkmanne al huilend so
bang, met die nasmaak van verraad so bitter en wrang. Kyk, daar
kronkel Nagash as die sluwe slang, ja, daar tussen gelyksoortiges, in
sy bedrieglike gevaarlike gang, terwyl hy soveel wêreldlinge, in die
kronkels van sy trippel ses vasvang.

In die tyd van die illusie fasade, met soveel valse bravade, ja, in
die heel laaste ballade, daar raak die dood vir vele `n uitnodigende
bate. Met soveel wêreldgodsdienste nou sonder enige doel of waarde,
daar kruis Christen, Moslem, Hindoe, Boeddhis sowel as
Voorvadergeesaanbidders, nou met mekaar dodelike swaarde en onder die
aanslag daarvan sidder geheel die aarde.

In die tyd van die laaste uur, roep Sion, o my El ek het genoeg
verduur. Kyk, daarom loop ek nou met U `n bende storm en met U spring
ek oor die hoogste muur. Stuur daarom oor die goddeloses U reinigende
vuur en kom suiwer die aarde met swael en vuur. Laat val al U
Oordeelskale tot genesing en kuur. U kinders weet, die groot
verdrukking, gaan net `n bietjie meer, as drie en `n halfjaar duur.

Kyk, HY kom soos `n dief in die nag en die mens word onverwags in sy
bose werke betrap. Die maan is `n harige sak en die soetwater raak
onverwags brak. Met `n moordende son wat meëdoensloos op aarde
neerbak, begin veral die Weste, in haar laaste binnekringe, vinnig te
verswak.

Die Middellandse see lê op sommige plekke skielik baie vlak, terwyl
die Nyl in nuwe mondings uit vertak. Die konings van die aarde begin
mekaar geniepsig af te jak. So, waarheen sal die menigte maal? Menigte
vlugtelinge, vir hulle veiligheid heen kan ontsnap?

Die elemente roep, kyk, die kamma magtige mensdom is net `n groot
grap, laat ons daarom hulle infrastrukture rond en bont, wild en
wakker rondklap. Ja, kom ons breek dit tot puinhope af. Kyk, hulle
bou dit weer op en op Godsbevel breek ons dit net weer af.

Die Maagd kom vinnig nader gestap, terwyl die Waterdraer verwonderd
agter sy regteroor krap, ja, oor die kind, wat sy, sonder sy wete al
so ver verwag. Vir die geleentheid van hierdie hemelkind gaan die
hemelruim se sterredak, in tallose dimensies, tot bokant die aarde
afsak en die wonderwyn word vir die eregaste in heildronk afgetap.

So, kyk deur die glans van die palmtak, na die bloedrooi maan geklee in
harige sak, daar waar dit haastig tot Oordeel oor die wêreldhorison
wegsak. En weet die eens sagte Klipspringer, is nou moorddadig,
bloeddorstig wild. Maar die Gladiator, die groot Krokodil, is weer
heeltemal hondmak.

Ja, die kleine Mier is geweldig sterk, met die groot Olifant
onverklaarbaar swak. Die soetwater word vir geheel die wêreldling
bitter en brak, terwyl daar weinig vanuit die mensdom is, wat die
smal bergpas, na die top van Sion uitstap.

Die wêreld maak my moeg en vaak, wyl die pen in my hand net wil staak.
Maar ek hoor twee stemme onophoudelik praat. Ja, ek hoor die twee
getuies wat hardop roep om soete wraak. Ek hoor hulle sê: Kyk, die
laaste Goeie Gees, het die Weste nou heeltemal verlaat, met Trump wat
neig, om sy eie soort, maar net weer te versaak.

Ek hoor hulle sê: Met Amerika en die Weste is daar meer geen hoop of
raad want hulle laat hulle deur geen waarskuwings van God, tot beter
insigte of optrede ompraat. So, laat die volke en nasies daarom nou
globaal, in ongekende massas staak, terwyl Regs en Links, mekaar, met
ongekende passie haat.

Ek hoor die twee getuies wat opgewonde met mekaar gesels en praat, oor
die Amerikaanse President, wat sy voorganger nou probeer na-aap en wat
daardeur die Goddelike oplossing, naamlik die ban, nie sy eie kon maak.

Die twee Olyfbome roep nou na die draak, om te ontwaak, sodat diè, sy
bek kan open, sodat die ontploffingsvuur dit kan verlaat. Kyk, ook
die wraak van Noord Korea lê wyd en braak en menige Oosterse land, word
nou vinnig, hulle vriend en goeie maat. Ja, met bloed wat soos
riviere gaan stroom, deur menig Westerse stad en dorp se straat. Die
wêreld begin om Rusland te smeek om `n einde aan dit alles te kom
maak, maar kyk, Rusland, glimlag geheimsinnig oor `n heel ander taak.

Die wêreld maak my moeg en vaak, terwyl die pen in my hand nou
gedwonge voortgaan in sy taak. Ek hoor Johannes wat met Daniël praat,
ja, ek hoor Elia wat hardop vra: Sal ons noem, watter groot
President, gaan eerste uit `n reeks van tien ontslaap? So, gee daarom
die oorhand, in die rigting van die mensgebore doodsengel, kyk, in die
Hemel het hy die bynaam, van die vet Smulpaap. Die Weste het in elk
geval in `n liberale selfmoordneiging heeltemal verslaap en daarom
kan Trump hom nie meer langer op die Genade van God verlaat. So, laat
geheel die Ooste, die Weste, nou met `n enorme passie haat.

Ek hoor Gabriël wat met Migaël lag, gesels en praat. Hulle roep na,
Uriël en Rafaël en sê: Kyk, nou net na Trump se verraad, daar waar hy
met sy mond, die liberales, so goed napraat. So, wee elke dag van die
Joodse bastersaad en van elke gruwelbek wat in nuttelose beloftes
groot kom praat. Wee daarom die dag wat die Weste net in
wêreldrykdomme wou dwel en aas, daar waar Europa en Amerika, net sou
dink hulle is self god en baas.

Wee die dag waar die valse trompet oor Amerika sou blaas, ja, in groot
ydel bekgeraas. Wee die dag van elke liberale Westerse dwaas, daarom word
hulle lande binnekort opgeblaas, met elke kamma regeringsbaas, wat nou
bakhand vir aalmoes en gunsies naderstaan, as net `n stomme Klaas. Maar
geseënd is die dag van groot bomgeraas en geseënd is die elemente wat
so kan woed en raas.

Geseënd is elke aardbewing en die groot vulkaan, daar waar hulle hul
na hul taak heen haas. Geseënd is die verwoestende storm en vuur,
deur die Hemel self aangeblaas. Geseënd is die meteoriet wat so deur
deur die ruimte raas en so ook die groot droogte wat die mensdom gaan
verbaas. Geseënd is die pes wat ditself in ontelbaar baie lyke op gaan
blaas. Ja, geseënd is die groot hongersnood en plaag, deur die twee
getuies, self, oor die planeet Aarde uitgeblaas, ja, met soveel
sonuitbarstings wat hulleself, verwoestend, na die oppervlak van
die aarde haas.

Die pen in my hand het lank genoeg gestaak, ek hoor groot stemme
wat met mekaar in Hemeltaal gesels en praat. Ja, ek hoor `n GROOT
STEM wat praat en HY sê: Kyk, dit is donkernag en dit is baie, baie
laat. So, wat sal My groot Genade nog die mensdom baat. Hy roep Sy
twee getuies nader met die opdrag: Laat daarom elke skaal sporadies val

In die pikswartoog van die Witborskraai, daar waar die vier winde so
deurmekaar, soos die spreekwoordelike kraaines, waai. Daar waar
“hurricane”en orkaan in `n maltrapdans na die einde van die tydvak toe
tiekiedraai, ja, terwyl die blaaie van die Talmoed en die Bybel al
brandend, deurmekaar, in `n warrelwind rondwaai.

In die pikswartoog van die Witdoodshaai, daar waar die Sewe Seë
rusteloos in ronddraai. Ja, daar waar woeste golwe en tsunamis,
skrikwekkend voor die voet afmaai, voordat dit doelgerig na `n nuwe
doelwit toe swaai.

In die emosielose pikswartoog van die basterkind al swaaiend op die
wêreldskoppelmaai. Daar waar die menslike gene en D.N.A, mekaar,
gewetenloos in een liggaam verraai, ja, terwyl die walglike
afgodsoffer op die Heilige Altaar braai. Daar roep die eerste getuie,
die Weste toe, kyk, dit is ewig te laat, vir omdraai.

In die pikswartoog van die Raaf, die swartkraai, daar waar dit in
Oordeel, na `n bose wêreld toe draai, terwyl God Sy Woede oor die
groot gruwel ontlaai. Ja, daar waar konings en regeerders net onheil
op onheil kon saai, daar kom die dood, om nou in groot getalle te kom
maai.

Ek sien twee vlamme brand in vurige krag. Vanuit die eerste vuur,
praat `n groot stem, in groot ontstag, terwyl die engel, sy El, met sy
alles ag. So, bring hy voor God sy aanklag, ja, oor volke en nasies
wat elke gruwel bo alles, selfs die hemel ag. Hy vertel van die
christendom, vir die groot leuen, had hul mos groot ontsag, dit,
terwyl hulle die Waarheid, met geheel hul wese diep verag.

Ek sien twee weerligte slaan met vurige krag en ek hoor twee stemme
praat vanuit God se Outoriteit en Krag. Vanuit die tweede
weerligstraal kom `n stem wat honend spottend lag, terwyl dit bulder,
o, hoe swaar is hierdie skaal se vrag. So, laat die Goeie Gees haar oor
die boosheid nooit weer kom versag. Ontvang daarom O, gruwelwêreld,
jou vonnis, onder `n harde slag. Kyk, die middel van jou warm
sonskyndag, verander in `n koue pik donkernag.

Ek sien twee kandelare brand en vanuit die eerste vlam, praat `n stem,
wat alleen net voor die Aangesig, van sy El, kan versag. Hy vertel
van `n gruwel eenwêreldordevlag, ook van Mason hoogmoed en hulle
glorie mag. Hy vertel van die laaste klein aparte heiligdom, deur
hulle onrein voete, so vertrap, so verag. Hy vra om Goddelike
ingryping, voordat die Bileamsleer selfs die kleine maagd Sion, kom
verkrag.

Luister na die basterhond wat blaf en sien die groot gruwel-
wêreldstad. Iemand spring op die pleine vrolik op en af. Kyk, dit is
die Doodsengel wat deur haar strate draf. Hy sing sy lied en hy is
vrolik o, so laf. Hy sing, dit is `n dubbeldoor in dubbeldood, so,
breek haar af, breek haar af, en bring oor hierdie gruwelstad die
Sodom en Gomorra straf. Ja, hy sing, grou haar graf, grou haar graf,
en breek geheel haar heerserstaf want dit is New York en London, wat
daar na hulle einde stap.

Luister na die basterhond wat blaf en net daarna die twee getuies wat
die wêreld nou hard bestraf. Ja, wyl hul God se Oordeel wyd en syd
verskaf en so raak `n bose wêreld in haar val, vir die hemel, nou net
een groot grap. So, wee die dag van elkeen wat God se profeet sou
verag want hulle het hul eie lot in klip uitgekap. Ja, dit is te
laat om voor God nou in jou spoor te wil trap. Dit is te laat om voor
die oordeel van jou eie sonde te ontsnap. Dit is te laat om nou op
die noue weg te probeer aanstap. Ja, dit is te laat want God se
kleine volk is klaar vertrap.

Luister daarom na die globale basterhond se blaf en sien die dood
geklee in `n narrepak, al dansend in sy maltrapdans so uiters laf.
Weet die laaste edelkoring is klaar geskei van die onedel kaf, want
die Weste se melk is suur en hul vleis is af. Kyk net na Amerika en
Engeland se vlag, daar waar dit brandend, rokend, in die woeste winde,
tussen die aggressiewe skares flap. Weet ook Parys en Rome se Oordeel
kom met bloedspore aangestap, ook hul lot, is saam met Barcelona,
klaar in klip uitgekap.

Luister na die basterhond wat blaf en sien elke groot gruwelstad.
Iemand spring ook op Amsterdam se plein op en af en hy hardloop
stuitig skeef netsoos `n krap. Kyk, dit is die Doodsengel wat deur
al die wêreldstrate draf. Hy sing sy lied en hy is vrolik, o, so laf.
Hy sing, die Oordeel brand in twee kandelare, ja, in dubbeldoor, so
breek daarom elke dorp en stad, ook Johannesburg tot in die Kaap nou
af en laat niks, so liberaal, die Toorn van God ontsnap. Kyk, vanuit
die groot wêreldwynvat word nou mensbloed uit getap. So, breek dit
alles, stelselmatig, tot op die grond nou af en bring oor elke gruwel-
dorp en -stad, die Sodom en Gomorra straf.

Ek hoor `n harde knal en ek sien `n passasiersvliegtuig wat na benede
val. Ek hoor `n stem wat sê: Kyk net na die groot dodetal en weet
ook die kompas raak nou mal, so, wee die dag van groot trompetgeskal.

Daar is soveel vrae oor die sewe Donderslae wat die mense baie pla.
Maar feit bly staan, in elke harde slag, van die sewe Donderslae, kom
daar soveel kateklismes, pes en plae, wat die mensdom erg kom kwel en
pla. Daarom is dit nou die hemel wat plaend vra, hoeveel gaan die
mensdom kan verdra, ja, in die Oordeelslae, van die Sewe Donderslae.

Die Eerste Donderslag, kom as die Onverbiddelike Teenstander, van die
hoer van Babilon en haar eggenoot, naamlik die geldgod Mammon.

Die Tweede Donderslag, tref as Teenstander, sekuur sy teiken, ja, teen
die openlike, sowel as die bedekte aanbidders, van die alsiende oog en
ook al die navolgers van die son.

Die Derde Donderslag, is die Onsimpatieke Teenstander, van die groot
leuen, die valsprofeet, met Lucifer, persoonlik daarvan, as die
donker, duister, bron.

Die Vierde Donderslag, kom as die Doelgerigte Teenstander, van die
valse uitverkore volk, naamlik die Jood, komende, in die gedaantes van
konings, pous, bankiers en regerings, ja, so uiters goed vermom.

Die Vyfde Donderslag is die Regter Oordeelsteenstander, van alles
liberaal, van alles verbaster en vermeng, ja, van alle Goddelike ordes
wreed versteur. Kyk, die groot gruwel christenkerk, naamlik die
valse bastion, het mos elke wêreldling, verander in `n willose, Matrix
pion.

Die Sesde Donderslag, kom as die Woedende Teenstander, wat meedoënloos
met Ontblote Slagtande vir Raka grom, ja, Raka die onderkruiper, die
vertrapper en verwoester, van God se laaste, Aparte Heiligdom.

Die Sewende Donderslag kom as die Oorwinnende Teenstander, teenoor die
dier, naamlik geheel die nuwe gruwel eenwêreldorde. Kyk, onder die
aanslag van hierdie Donderslag, kom alles wat onrein en vuil is, tot
op die laaste een, om.

Die dood is geklee in lanfer en om sy nek hang `n verwelkte
begrafniskrans. Kyk, hy dans in die maan se glans en hy lig sy sekel
en hy lig sy lans. Hy spring van dak tot dak sekuur in balans en die
massas snak na hulle asems, vasgevang in `n hipnotiese trans.

Die dood is geklee in lanfer en om sy nek hang `n pikswart krans en hy
dans in stadsneonligte se flikkerende glans. Sy program het hy
inderhaas saamgeflans en niemand staan teen sy skrikwekkende optredes
enige kans.

Amerika-Amerika, so dikwels was jy vertel van jou komende vergaan en
netso kan ook Europa haar komende Oordeel steeds nie verstaan en oor
al haar gruwels sal sy haar ewig nooit nie kan skaam. Ja, geheel die
Weste het op die weg van liberale selfvernietiging gegaan en in haar
Oordeel bly daar vir haar net bloed en traan.

Ja, die dood is geklee in lanfer en om sy nek hang al klaar weer `n
nuwe vars begrafniskrans. Hy dans in die maan, maar ook in die
stadsneonligte se flikkerende glans en hy lig alweer oorwinnend sy
sekel en uitdagend lig hy ook sy lans.

So soet soos suiker en so bitter soos gal, luister, na die gedonder,
na die ontploffings en die oorverdowende knal. Sien al die stede wat
val, met brande en storms, so verwoestend, oor berg en dal. Ja,
luister na die groot kabaal, van soveel regerings, in totale verval en
weet, onder die gees van verdeeldheid en verwarring, raak volke en
nasies, nou heeltemal mal.

So walglik soet soos suiker molasse en so onsmaaklik bitter soos
gal. Kyk, die mens voel op vastegrond, dronk seesiek, want die aarde
roteer wankelrig, soos `n oneweredige bal, ja, met konveksiestrome wat
woes buite hulle natuurlike ordes, in vreeslike storms spiraal.

So soet soos lemoenbloeiselheuning en so bitter soos `n ysbeer se
dodelike gal. Met bedrog op bedrog, in globale regeringskandaal, is
dit nog net die Kaukasiese man op straat, wat die bittersoet prys, vir
almal se sondes moet betaal. Ja, terwyl die wêreld ekonomie ten einde
laaste, vanuit resessie, in `n diep donker depressie, na benede, in
sy ondergang spiraal.

So soet soos heuning en so bitter soos gal, so, wat is nog die waarde
van goud, silwer, diamante en opaal. Kyk, in die groot komende
hongersnood, weeg brood, baie meer kosbaar, op die weegskaal. Ja, met
die langvergete feesmaal, nou net `n veraf herinnering, waarmee die
fantasie, die maag mee probeer betaal.

So soet soos stroop en so bitter soos gal, kyk net na die bakstene van
stede, waar dit in groot aardbewings val en sien dit word as puinhope
op TV skerms uitgestal. Luister na die wanhopige ambulans sirenes,
in hul jaagtog na die naaste hospitaal en weet kort voor lank raak ook
dit stil, in die infrastrukture se laaste verval.

So soet soos stroopsoet suiker en so bitter soos walglike alwyn gal.
O, luister net na die vreeslike Godverlate stilte, wat voor die Enorme
groot storm neerdaal. Weet, dit is nou tyd vir die mensdom, om vir al
hulle gruwels met bloed te betaal. Ja, die Westerling staan voor God
gestroop en kaal, met die wêreld, nou net `n hel, wat behoort aan die
verwoesters, aan die vandaal, met oraloor, die bloeddorstige
kannibaal.

Met die tekens van die tye nou uitgespel teen die donker hemelruim,
staan die Engel van God, oorwinnend, hoog, op die Sionskruin. Hy
blaas waarskuwend op sy basuin en kyk, die dwaas bly steeds versuim,
maar die wyse het net betyds ontruim.

Ja, die Engel blaas luid op Sy basuin en die eens blou see begin woes
te skuim en die lug en die water word vuil en bruin. Menig dorpe en
stede verander in rommelhope van puin, terwyl die mens wanhopig,
tevergeefs, poog om dit alles op te ruim.

Die Engel van God staan hoog op Sionskruin en Hy blaas Oorwinnend op
Sy basuin. Kyk, die Oordeel is uitgespel teen die Kaukasiese pigment,
reeds negentig present, in verbastering verbruin. Daarom gaan groot
getalle daarvan, in die niet verdwyn.

Die Ooste en die Weste dobbel, in poker en skaak en beide dink hulle
staan hoog op die oorwinningsduin. Die Weste speel `n klugspel , ja,
hulle 'fop' en suig bangmaak stories vanuit hulle duim. Die Ooste wik
en weeg en besluit om nie langer, in aanval, te wag of te versuim.

Onverwags verskyn daar op die horison `n eienaardige rookpluim. Kyk,
die maan word `n harige sak en die son word `n vuil, rooibruin. Die
dood raak aggressief, hy is nou in `n gevaarlike luim en daarom gaan
groot getalle ook in ongekende koue verkluim.

Ja, die Groot Engel van Elohim staan op die Sionskruin en Hy blaas
Oorwinnend op Sy Oordeelsbasuin. Kyk, dit is te laat vir die
liberale wêrelddwaas, om vanuit sy noodtoestand, te ontsnap, of te
ontruim.

Aan die voet van `n groot piramide, in die bakkende, moordende son,
staan daar twee straatvroue. Die een heet Europa en die ander een
Babilon. Eersgenoemde is oud en sieklik en die ander een is lelik,
uitgedien en krom. Kyk, beide gaan deur hulle hoere ontug, in
vreeslike geslagsiektes, omkom. Maar steeds sweer altwee hulle trou,
aan hulle reeds sterwende minnaar, by name Mammon.

So kom daar `n dag en op daardie dag val Edom en geheel die Jodedom.
Ja, `n groot seder val en geheel die wêreld staan verstom. Kyk, die
valse koningsedelhout, was die heeltyd, niks anders, as net
nuttelose, uitheemse, Engelse, Bloekom.

Ja, die groot donkernag het skrikwekkend, onverwags, oor die wêreld
gekom en net in die verre Suide van Afrika, in die eens pragtige land,
blom nou skugter, maar hoopvol, die nederige klein, wit Aandblom.

So, luister na Juda, die wit Maanhaarleeu, wat sag, maar gevaarlik
begin te grom. So, wie skrik nog vir Raka se ritmiese oorlogsdrom en
wie sidder, by die aanskoue van sy groot getalle, maar so
ongeorganiseerde bataljon.

Kyk, sy gruwels weeg voor die Allerhoogste `n ondenkbare ton en vanuit
sy geledere gaan nie een van hulle, die Groot Oordeel ontkom. Luister
daarom aandagtig na die Groot Bastion. Hy roep: Kyk, daar is niks
vuil, vermeng of onrein, wat in tien maal tienduisend geslagte, in die
Groot Vergadering van Elohim, in die Nuwe Jerusalem gaan kom.

In die groot skandaal van die vet radikaal, is daar nou `n ekonomiese
prys te betaal en weereens word dit van die reeds, so oorlaaide,
belastingbetaler verhaal. Kyk, `n onrusbarende stilte is wêreldwyd
besig, om op die kasregisters neer te daal en vir Mammon raak dit nou
mosterd na die maal.

So, wie leef vir oulaas nog so spandaal, terwyl die grafieke so skerp
na benede begin daal. Iemand roep waarom is die groot katedraal se
mure skielik so grys en vaal en waarheen is al die vatikaan se prag en
praal. Kyk, al haar dogters het finansieel meer weinig enige
potensiaal, want haar lidmate kry te swaar, om nog hulle tiendes te
kan betaal.

Selfs Babilon verloor haar laaste opgetooide skarlakenrooi sjaal en
sy staan daar kaal, so uitgeteer en skraal. Al haar minnaars begin
haar, nou die een na die ander, te faal. So begin sy in haar armoede,
om nuttelose semels, in haar laaste skamele meel, in te maal.

Maar haar liberale, gruwelkinders, bly steeds teenoor haar lojaal.
Raka stamp en stoot en forseer homself nou desperaat in haar kraal,
want daar is binnekort niemand in die Weste oor, wat vir sy pap en
brood gaan betaal.

Ja, in die groot skandaal van die vet radikaal, begin geheel die
wêreld, `n baie duur prys vir foute van welleer, in ou sanksies en
dwang programme, teen Suid Afrika te betaal en die Oordeel daarvan,
aan die einde van dit alles, is maksimaal.

O, luister na die groot geraas, daar waar Suid-Afrikaners slaan op blik
en bras, terwyl soveel van hulle, hulself hoog op die verhoog probeer
plaas. Ja, met gebalde vuis word op die bors geslaan en elke Klaas
dink hy is nou net die Grootbaas.

In groot bekgeraas, word almal nou beveel, om in verootmoediging,
hulself al biddend knielend, netsoos Amerikaanse sportikone, op hulle
knieë te verplaas, ja, sodat geheel die wêreld, hulle, oor die onreg
teenoor wit Suid-Afrikaners kan verbaas.

Maar geheel die wêreld lag en sê: Jy o, witman, is deur jou eie toedoen
nou Raka's Klaas, ja, hy is deur jouself aangestel, as jou meester en
jou baas. O, luister daarom net na die groot bekgeraas en dit gaan
oor withemp, swarthemp en vergeet ook nie die Vrymesselaarsdas

Links en regs word nou in soveel uiteenlopende kampe ingeklas en elke
Tom, Dick en Harry maak van hulself video's, in grootheidswaan, ja,
netsoos wat dit hulle pas. Kyk, in die Boervolk word wild baklei, dit
sis en raas, maar niemand weet so mooi, hoe red `n selfverdoemde volk,
sy eie liberale bas.

Selfaangestelde volksleiers, predikant en pastoor, lig geheel die volk
in oor hulle groot sondelas, terwyl hulle so maklik vergeet, hulself
woon in huise van deursigtige, gruwelglas. Die hemel roep: Kyk,
daarom is al hulle gruwelgebede, net drek, deur hulle mond so
Godslasterlik ontlas en hulle poog om God te manipuleer netsoos wat
dit hulle pas.

Ja, onophoudelik roep hulle na hulle valse Jesus, kerkengel van
Satanslig, ja, na hulle here-here Baäl, sodat diè, hulle moet kom
oppas. Maar weer roep die hemel, wee o, wee, julle het verseker julle
trein verpas want in geil ontug, het julle mos oor en weer oor die
kleurgrens heen, mekaar in verbastering betas.

So, weet o, gruwel liberale volk, voor God en hemel is jy lankal nie
meer, na siel en ligaam, `n suiwer ras. So, vir jou is dit te laat om
te ootmoed en te vas en nooit weer kan jy jou smerige siel voor God
skoon kom was. Weet daarom ook, in die Heilige, Aparte Vergadering,
van die Allerhoogste, staan jy nooit weer, seker vas.

In sonde op sonde, het jy skynheilig in jou kerk en langs jou
sportvelde, met die valse engel van die lig, heerlik saam gesuip,
gefuif, 'stront' gepraat en gebras. So, dra daarom maar gerus jou
withemp, jou swarthemp, of jou Vrymesselaarsdas netsoos wat dit jou
pas. Kyk, jou nageslag is nog wit nog swart, maar net `n vaalgrys
blas en die hemel roep, o, wat `n onwelwoeglike ras.

Die Dood is in die oortreffende trap baie kwaad en hy kom om menigtes
te kom skaad. Hy hardloop wyd, veral na Suid en binnekort versamel hy
gretig sy enorme buit. Die Dood is kwaad en dit is te laat, vir die
wêreldmens, om hulle nog op die Genade van Elohim te probeer verlaat.

Die Dood kom aangemars in `n pikswart gewaad en die massas in Suid-
Afrika staan onverwags diep beswaard. Kyk, die Dood slinger met
mening op `n leë kis, `n Oordeelskluit. `n Engel roep hard, ja,
luid, geen sterfling het meer die reg om as regter, oor God se volk,
goed of sleg, te kan besluit.

Die Dood is woedend kwaad, hy bulder, kyk, ek is `n enkeling, alleen,
met geen vriend of goeie maat. Daarom word die poorte na die hel nou
wyd ontsluit en slegs Elohim beskik oor die Mag, om te besluit, wie
gaan in en wie bly deur Sy Groot Genade uit.

Die Dood is kwaad en daarom handel hy nou na sy skrikwekkende aard.
Die massas roep, wat is `n lewe nog werd, in Rand en sent bereken, nie
eers `n skamele duit. Die Dood is kwaad en in hom broei daar `n
woedende haat, ja, oor Raka wat dink, hy het die reg, om oor God se
uitverkore volk, te kan besluit.

In `n skemerwêreld hoor ek die fluistergesprek tussen Josef, die
Skinker en die Bakker en ek sien die Dood in die gedaante van `n reuse,
wrede Houtkapper. Kyk, hy kom soos in `n angswekkende rillerverhaal,
doelgerig aangestap en agter hom lê `n enorme dooie kaalgestroopte
akker.

Ek was vas onder die indruk ek droom, maar ek was wawyd wakker. Ek
was vas oortuig ek was sterk, maar tydens hierdie visioen wis ek, ek
word onwillekeurig in die knieë lam en in my geheel net alhoe swakker.
Ek wou desperaat vreesbevange vanuit hierdie geestelike scenario
ontsnap, maar ek hoor `n stem wat beveel, dit is tyd, staan nou sterk
en dapper. Ek het gekyk en gesien oor Engeland en daarna geheel
Europa, `n vaalgrys vlag, met `n pikswart kopbeen, wat in verwoestende
storms wapper.

Die ritme van die rym het vir `n oomblik heeltemal van my verdwyn, ja,
in die vreeslike toekomsgesig, wat oor London en Europa, aan my sou
verskyn.

In die gees het ek skielik in die sentrum van London gestaan en `n
ligte niksbeduidende, vibrasietrilling het onder my voete, deur die
grond gegaan. Almal, wat ek kon waarneem, het vir `n kort oomblik
verwonderd stil gaan staan, om net daarna ongestoord op hulle weg voort
te gaan. `n Ongekende stilte het vir `n oomblik tasbaar deur die
atmosfeer gegaan en dit is skielik opgevolg, deur `n harde slag, wat
oorverdowend op my oordromme vas sou slaan.

Ek het verskrik opgekyk en `n enorme toring in die vorm van die
manlike geslagsorgaan in `n stofwolk sien omslaan en kyk, ook die ou
Londonbrug het begin verbrokkel in sy ewige vergaan. My oë het
verskrik om my gegaan en ek het Buckinghampaleis en ook ander bekende
landmerke, die een na die ander sien vergaan.

Die aarde het nou so geruk en geskud, sodat geen lewende wese, meer
vas, op hul voete regop kon bly staan. Met soveel stof in die lug,
het dit gevoel asof geen suurstof in my longe kon gaan en my oë het van
al die ontsnapte gasse en gifstowwe begin traan. Ek het iemand naby
my hoor kerm en kla en kyk, dit was `n swanger vrou, van skok, het sy
spontaan in kraam gegaan.

Voordat ek kon naderstaan, het honderde vlugtende voete, chaoties in
verbryseling oor haar gegaan. Daar was soveel lyke, teveel om waar te
neem, of vir my verstand om te bereken of te verstaan. `n Massiewe
stoflaag het vanuit die aarde, die atmosfeer in opgeslaan en kyk, dit
was dag, maar die son en die maan het langs mekaar gestaan.

`n Reuse rookkolom het in die vorm van `n sekel, oor die groot
puinhoop, eens London gegaan. Die maan het letterlik soos `n
flenter, harige, sak gehang en die son het as `n dowwe bloedrooi kol,
oor die horison gegaan. Die see het gebruis en reuse branders het
skrikwekkend opgestaan en dit het vernietigend, wyd en ver, oor groot
dele van Europa gegaan. Ja, dit was onmoontlik om die impak, van
hierdie skrikwekkende gesig te verstaan.

Hierna het die gees van `n ou afgestorwe Engelse lord voor my kom
staan en hy het woedend geskreeu, kyk, die kraai het in Oordeelsvlug
hier verby gegaan en die deur met die nommer, honderd en een, het in
sy vernietiging, vir ewig toe gegaan.

Hierna het ek die stemme van ontelbaar baie martelare hoor sing.
Heilig, Heilig, is die Enige Lewende EL, in die wêreld se ewige gruwel
vergaan, ja, in die verskrikking van aardbewing en tsunami wat oor die
gruwelstad London, die valse leuen Jerusalem, tot haar ondergang sal
gaan.

Ja, in `n skemerwêreld tussen slaap en wakker hoor ek in `n droom,
die gesprek tussen Josef, die Skinker, en die Bakker en ek sien die
dood in die gedaante, van `n reuse wrede Houtkapper. Kyk, hy kom
doelgerig aangestap en agter hom lê `n reuse kaalgestroopte, swart
verbrande akker. Ek was vas onder die indruk ek droom, maar ek was
die heeltyd wawyd wakker.

In die verdorde poot van die oorlede, maar steeds lewende kraai,
sekuur na die Suide toe gedraai. Ja, daar waar die Boervolk mekaar,
net in twis en tweedrag, vir dertig nuttelose bruin weggegooide sente
kan verraai. Ja, in daardie eens pragtige, maar nou mismaakte land,
word die Pasgebore Suiwer Kind van Openbaring, in nasiebloed gebaai.

Die kraai vlieg met `n geweldige spoed oor Orania. Hy krys en roep: O,
watter vreemde, bose landgoed, binnekort net `n nuttelose moddersloep.
Ja, hy roep, kyk net na die vreemde groep, daar in hulle vergaderings,
waar hulle mekaar, met die Vrymesselaarshanddruk groet. Hulle
misbruik hulle eie bloed, in die slawerny, van die jong, verstote,
Afrikanertroep.

Op `n stoep, sit `n afgestorwe gees. Op sy kop dra hy `n Engelse
bolpunthoed. En in die stank van `n ou ontslape Boshoffpoep, sak `n
onverwagse duisternis oor Orania se rooi oggendgloed. Die kraai swiep
daaroor met `n geweldige wraakgierige spoed en hy roep na sy maat, wat
met sy lewe, onder hulle koeëls sou boet.

Kyk, na die onverwagse Oranjevloed, kom daar `n droogte, wat
verwoestend gaan woed. Die koring raak skaars en die wyn word
gesnoep. Die land lê rooi, onder die Kraai wat wraakgierig roep. Wie
sou kon dink Jakob het soveel bloed en wie sou kon vermoed, dat Edom
in Vrymesselary, saam met Raka, met sy lewe sou boet.

Ja, na `n vinnige onverwagse vloed, kom `n uitmergelende droogte en
dit breek die laaste landbouer, die Boere se moed. Die Kraai vlieg
oor Orania en hy krys boosaardig, terwyl hy roep: O watter vreemde,
mismaakte, klein landgoed. Kyk, om een tafel, sit hand om die blaas,
`n kalkoen en `n hoep-hoep. Daarom gaan GOD SELF, geheel die land
met Sy Banvloek besoek. Kyk, die Sataniesewêreldorde, het Hom
lank genoeg, deur hulle Boerepionne, ja, in die vorm van Hanskakies,
in Vrymesselary besoek.

In die verdorde poot van die oorlede, maar steeds lewende kraai,
sekuur, daar na die Suide toe gedraai. Ja, daar waar die Boervolk
mekaar, in twis en tweedrag, vir nie eers, dergtig, nuttelose bruin
sente kan verraai. In daardie land, word die Suiwer Nuwe Kind van
Openbaring, vir die Nuwe Tydvak, in Boerebloed gebaai.

So swaar die vrag, soms, so sonder moed of krag. So lank gewag, op
die Godgegewe dag, ja, op daardie dag, waar die hel sal versmag,
terwyl engele, daaroor hoon, spot en lag.

So lank gewag, op die Gees se Krag, waar die kind van God, in Sy
Opdrag, die wêreld minagtend gaan betrag. So, gee ons net nog so `n
bietjie krag, ja, vir die naderende onheilsjag, waar die brandende
landsvlag, as teken sal wapper, in wêreldaanklag.

In die tweede begin, waar Sion haar ernstig begin besin, terwyl die
Waarheid, doelgerig, die leuen verdring. In die derde begin, waar die
Suiwer Lig, die opregte begrip begin deurdring, ja, in die volmaakte
nederigheid, oënskynlik so gering. Daar word Elohim se langverwagte
bruid, in Goddelike Geregtigheid, nou nader gebring.

In die derde begin, waar die Aparte gerubs, Heilig, Heilig, tot in
alle ewigheid sing, word die Herstelde Ordes, weer voor die Aangesig
van God gebring. In die eerste daeraad aan die einde, van die tweede
begin, word die beeld en sisteem van die wêreld, onder die Woede van
die Oordeel, tot misvormende materie verwring.

In die middag van die tweede begin, word die gruweldier nader gebring,
sodat die volke en nasies mekaar, in die groot oorlog, om kan bring.
So, wie gaan sy weg na die Vaderhuis vind en op wie se voorhoof is Sy
Aparte Naam, ewig, in Gees aangebring.

Kyk, in die derde nuwe begin, is die oggend, Heilig, Rosig, in
Goddelike Liefde rooi getint. So, wie se geestelike blik, gaan deur die
grense van tyd en ruimte dring en wie, bly vir ewig, in die duisternis
van die doderyk blind.

Ja, `n nuwe boek word nader gebring en ek hoor `n sopraan wat saggies
sing. Vanuit haar lied kom die woorde: Is hierdie boek, dik of dun?
Ek hoor `n tenoor wat hardop sing terwyl Hy, die antwoord bring: Kyk,
`n duisendjaar, word maklik deur `n sekonde verslind en vir hierdie
geslag, raak die tyd uiters min.

So, dit raak tyd, om die Sion-Melgisedeknet, met honderd drie en
vyftig edelvisse vir die Nuwe Jerusalem in te bring. Ja, dit is tyd
om op die strand vanuit die skuit te klim en om jou EL te erken, in
die reeds, so lang, Wagtende, Vreemdeling.

Dit is tyd om YaHWeshau in die Volmaakte, Goddelike Liefde, binne die
sentrum van jou hart en bewussyn te bemin, terwyl jy Sy Nuwe Lied,
vanuit volle bors, vir Hom en Sy Skepping, tot in alle ewigheid sing.

O hoe swaar is die las van `n gemengde ras, ja, om so doelloos, tussen
lig en duisternis rond te tas. Kyk, `n Ier het eens in wellus ,`n
ander ras betas en `n kind word, nog wit, nog swart, geklas. Ja, so
word die wit geen nou globaal in ontug uitgewas en binnekort pronk
geheel die wêreld, met `n vel, tussen lig en donker, nou al te blas.

Luister, die hemel roep, geseënd, geseënd is die woord kontras, maar
wee o, wee, elke wêreld basterras. Ek hoor ook die Skoppensboer wat
spot en lag, hy sing, tussen nag en dag, wapper die dood se
skemervlag. Ja, op daardie dag, waar wit en swart, saam, die tussen-
kleure, grys en bruin, diep gaan verag.

Ja, die Skoppensboer spot en lag en tergend bring hy na die
koningshuis sy klag. Beteuterd loer die koningin van Diamante, deur
Buckinghampaleis se vensterglas. Terwyl haar man, al die "Masons"
aanraai om inderhaas, voor die ark met demoongerubs, te gaan bid en
vas.

Kyk, oor Engeland kom `n vreeslike vloek in ongekende las want geheel
die wêreld se uitskot, is klaar besig om oor haar te ontlas. O, hoe
swaar is dit, om tussen lig en duisternis rond te tas en hoe ongekend
swaar, is die werklike las, van die gemengde ras.

Kyk, in Botswana is dit klaar moeilik om te onderskei, tussen die boom
en die bas en die Engelse koninklikes doen reeds in hierdie land
netsoos wat dit hulle pas. Ja, terwyl hulle ook inderhaas besluit,
hulle hou nou ook weer, net soos vantevore, baie van Zimbabwe se
diamante, koper, goud, asook die landskap van groen bos en gras.

Maar Skoppensboer, roep luidrugtig, o, so uitspattig kras. Die Oordeel
laat sak oor Engeland Sy Oordeelstaf en wie word eerste vanuit hierdie
koninklike familie begrawe en wie word inderhaas deur die Chinese,
sonder blom, of `n begrafnisrede, veras. Kyk, ook Theresa May waai
weg soos nuttelose kaf en oor geheel die skemer baster Engeland, hang
die Vaalvlag, van God se skrikwekkende straf.

Op watter fondasie kan die Boervolk bou want Israel het van sy
kinderskoene af, net geknoei en verbrou. Kyk, die arme word vir nuwe
skoene en die regverdige vir geld verkoop en daarom is hierdie volk se
tyd, nou ook uitgeloop.

Op die ashope van gister, ja, op hulle uitgediende puinhope, probeer
hulle `n nuwe toekoms bou. Terwyl hulle saam met Raka, op `n Baäl-
Belhargod vertrou. Op die Duisternis word gehoop, terwyl hulle
die leuen vir die waarheid verkoop en daarom raak die tyd nou vir
almal uitgeloop.

O, waarop kan die Kaukasiese Weste nog bou, want Israel kon van sy
jeugjare af net verbrou. Godslasterlik het hulle hul El uitgejou en
vir Sy Aparte Gees, lag hulle agteraf in die mou. Kyk, hul siel het
hul maklik aan Satan verkoop, terwyl hulle net op die rykdomme van die
materie hoop.

O, waarop kan Esau-Edom, die valse Juda nog bou? Reeds van voor sy
geboorte af, kon die Jood, in al sy vorme, net verbrou. Die ondergang
en dood van sy broer Jakob, wou hy met sy alles aanskou, wyl hy die
ware Sion as “goim”, uit sou jou. Ja, laer as “gemors”, het
Engeland, die Boervolk toegesnou. Kyk, die hel het hulle as hemel,
aan ander volke en nasies verkoop en die Rabbi's en Priesters het
selfs hulle eie gemeentes, met Satansgees gedoop en daarom, is hulle
tyd, nou ook uitgeloop.

Luister na Elohim se Lied, deur gerubs gesing, ja, `n lied wat vertel
van die Goddelike Gees, slegs in die suiwer kronieke se bloed, se edel
geen, gebring. Die gerubs sing van Koningskap, in die volmaakte
Nederigheid, na die mens gebring, sodat die Opregte Liefde, wyd, in
die suiwer Goddelike Orde uit kan kring.

Luister na die Elohimlied deur Aartsengele gesing, dit vertel van die
Enige Aparte El se Heilige Naam, in Verseëling, op slegs Sy uitverkore
kinders se voorhoof, ja, op hulle tempel aangebring. Die Lied vertel
van die Volmaakte weergeboorte, in slegs Sion volbring, sodat sy dit
op haar beurt weer vir Jerusalem kan sing.

Luister na die Elohimlied deur hemelskares, op `n Psalm van Dawid, vir
slegs Sy Aparte volk gesing. Ja, op die wysie van hoop en geloof,
gespeel op Harp en Siter, met `n heerlike melodie, wat geheel die
ewigheid deurdring. Dit vertel van die Enige Koning. Aan Sy hand pryk
Sy Ewige Seëlring, met die heilige merk daarvan, op slegs Sy uitgekose
Melgisedekleerlinge, aangebring.

Luister na die Elohimlied, deur die grootste en kleinste engel, soos
eenman saam, vanuit volle bors gesing. Ja, luister vanuit Sion's
midde, antwoord nou haar ramshoring en kyk, die kaf, word finaal
geskei van die edelkoring. Die Nuwe Jerusalem word nou geheel die
skepping se nuwe tempelwoning. So, kom o, Jerusalem, jy word as eregas
uitgenooi, na die Goddelike Bruidspaar, ja, na JaHWeshua en Sion, se
glansryke, Goddelike kroning.

Ek hoor `n stem wat saggies kerm en al wenend teem. Dit vra, o God
waarheen, ja, waarheen spoed Twintig Sewentien, so skielik heen en
waarom word die tyd ons so ongesiens ontneem? Ek hoor `n Stem wat sê:
Kyk, dit spoed na Twintig Agtien heen en in Twintig Agtien skuil daar
weinig troos of seën, terwyl volkere en nasies, net bitterlik gaan
huil en ween.

Ja, ek hoor iemand vra, waar gaan Twintig Sewentien so skielik heen?
Kyk, ek sien `n maer witkoei, met `n droë speen. Al bultend deur
haar vel, span haar bekkenbeen. Sy staan verstote, so verlore, op
onvrugbaar veen en die aasvoëls vlieg alreeds, in sirkels om haar
heen.

Ek hoor `n kind wat saggies ween. Hy vra, o God, waarheen gaan
twintig sewentien ons, in haar sterwensoomblik neem? Kyk, die weer
woed alreeds so ekstreem en die natuur staan ons ook in alles teen.
Ek hoor alreeds die groot aardbewing se gedreun en ek weet die
landskap gaan onder tsunamis steun.

Ja, ek hoor `n kind wat ween, o stuur ons in die nuwe jaar net so `n
bietjie reën, sonder dat die vloed, ons alles gaan ontneem. Stuur ons
asseblief, net `n bietjie seën want in vlam en vuur, met die tekens van die
tye, so onguur, weet geen sterfling binnekort meer waarheen.

Ek hoor `n vrou wat saggies teem, ja, ek hoor haar sê: Twintig
Sewentien was alreeds `n groot probleem. So wat gaan ons in twintig
Agtien nog moet waarneem? Ek hoor haar man wat sê: Kyk, lawa, gaan
dit verseker reën en in oorlog, pes en plaag, het Twintig Agtien,
verseker ook `n groot probleem.

Terwyl die wêreld teen die ware Sion, et leuens fabriseer en haar oor
alles net wil kritiseer, wil die wêreld deur haar koningskap net
organiseer en regeer, terwyl sy desperaat poog om geheel die mensdom,
in hulle Godgegewe vrye wil, te domineer.

Maar kyk, ook die kind van God is besig, om teen die wêreld te
rebelleer, ja, hy protesteer, terwyl hy net sy El wil eer en oor die
Ligryk van Elohim wil fantaseer.

Die wêreld kontroleer, dit proklameer en dit propageer, om veral deur
hulle politiek georinteerde kerke, die mens tot die leuen te bekeer.
Terwyl die wêreldorde, elke vrye wese, met mag en krag wil beheer.

Maar die kind van God keer en weer, hy hardloop heen en weer, terwyl
hy geheel die sisteem dapper trotseer en so laat hy hom nie deur die
wêreld katkiseer.

Die wêreld glo dat haar geld die planeet laat roteer, terwyl sy ook
elke dag net iets nuuts wil laat patenteer, om so daardeur, God, in
alles te opponeer. En terwyl die wêreld die Suiwer Waarheid net wil
verkleineer, die opregte gelowiges uit wil kanaliseer, om sodoende
Sion te elimineer.

Maar die kinders van YaHWeH glo, Hy, het as Skepper, alles geformeer
en vir elke sondaar het Hy Sy uiterste bes probeer en om daardie rede,
moet alles wat lewe, Hom daaroor respekteer en eer.

Maar die wêreld wil almal na Satan`s wil programmeer en daarom mag alles
liberaal, oor alles demonstreer en in Sodom en Gommorastyl, mag hulle
mekaar ook oor en weer, wild sodomiseer.

Maar die kind van God laat hulle net deur die Gees van Wysheid en
Waarheid stimuleer en terwyl hulle die wêreld dapper trotseer, woon
hulle klaar, in Hulle Enige El, se Heilige Sfeer.

Terwyl die opregtes deurentyd moet waak, om die wêreld af te weer, te
moet konsentreer, sodat hulle die rug minagtend op die leuen kan keer, is
dit die wêreld, wat God se kinders so trotseer, om hulle mateloos, van
die oggend tot die aand, in alles te terroriseer.

Daarom roep ek trots en bly, kyk, as `n kind van Elohim, sal ek teen
geheel die wêreldsisteem rebelleer, ek sal protesteer, debateer,
filosofeer en bowenal, soveel soos wat ek wil, profeteer. En terwyl
ek verlangend oor die Ligryk van my Messias sal fantaseer, sal ek my
uitermatig verbly, om die wêreld en kerk, daardeur, oneindig te
irriteer, want vanuit die sisteem, is daar niemand gebore, wat my sal
stop of keer.

O, luister na die geluid van die Goud en Silwer Ramshoring en hoor die
boodskapper, ja, die aankondiger, na Gabriel se stem. Hy roep: Kyk,
die stryd is reeds lank voor die groot geveg gewen.

Eens verskyn die Priester-Koning in Salem en dit word die geboorte
van die ou stad Jerusalem. Weer daal God neer en YaHWeshua word
gebore in Bethlehem. Hy kom om aan `n folterpaal te sterf op Golgotha,
buite dieselfde Jerusalem. Ja, sodat elke weergebore eersteling, hom
aan die einde van hierdie tydvak, op Sy Ewige, Heilige, Naam kan ken.

Tot skande van die Kaukasiese ras, nou in Gees en Waarheid so verswak,
tot in hulle diepste wese verrot en verwen. Daarom is hulle nie
instaat, om die Koning van Salem, die Goddelike Kind, gebore in
Bethlehem, se Stem te kan herken.

Maar soos die natuur Hom wel as Hulle Goeie Skepper in alles om
hulle kan erken. Ja, soos die Adelaar se vlug in volkome vryheid so
onbegrens en die intelligente Dolfyn wat geheel die see kan deurswem.

So kom die Tweesnydende Swaard, aan beide kante, `n Vlymskerp Lem.
Ja, Hy kom as die Goddelike Woord en die menigtes sal in die hak van
die sekel, die ewige dood herken. Die eens uitverkore volk word as
kaf vanuit die laaste oes gewan en kyk, die laaste oorblyfsel word
heeltemal gelouter, hulle word tot mak lammers getem.

Hierna staan Sion se tent weer as Tabernakel, voor die ingang, van die
Allerheiligste, as aparte heiligdom, as God se eiendom, vasgepen en
daardeur is Satan oorwin, ja, hy word vir ewig gewen.

So kom Melgisedek die PRIESTER KONING in die NUWE SALEM, ja,
die NUWE JERUSALEM en die kind van Openbaring verskyn in die
weergeboorte van hulle, wat Sy Stem, in die Allerheiligste van hulle
eie hart sal herken.

So luister na die geluid van die Goud en Silwer, die Aparte Ramshoring
en hoor die woord van die boodskapper, die aankondiger, na Gabriel se
stem.

Met die Skotsrok geruit, wyl dit op marsmusiek, so onvanpas, vrolik,
om kuite klap. So kom die verrottingsruik van die slagveld, op die
doodsmarswysie van die doedelsak. Die Weste word deur haar eie
bondgenote verraai en verklap, terwyl die linkses gretig na die vyand
oorstap. So, luister na die klank van koeëls wat fluit en na bomme
wat klap. Weet deur die groot vloekwoord demokrasie, was daar deur
die dwaas, vir die wyses besluit en daarom raak die lewe nou vir
bykans almal `n las, ja, dit is vir niemand meer `n vrolike grap.

Met die Skotsrok geruit wyl dit op marsmusiek om bobeen en kuite klap.
So dra globaal al die wêreld soldate skielik net kamoeflering opsluit.
Ja, met hongersnood en pes wat vanuit die niet skielik opduik, word
daar uiters oordeelkundig, op die slagveld, tussen rantsoenerings-
oorlewingsproviand en medikasie rondgekrap.

Met die eens trotse Khakihemp nou modern geruit want die 'label' het
mos vas besluit en so kom `n reënboognasie op Nkosi Sekele aangemars.
Kyk, die wit porseleinkruik het in duisend stukke gespat en al wat
oorbly, is net die voordeel, gereseveer, vir alleenlik die donker huid.
Ja, met die blanke ras, nou heeltemal verstote en vertrap.

Met die Khakihemp nou modern geruit, wyl die eens sterkmanne om
sportvelde fuif en grap. Maar die regverdiges verlang na `n eens
trotse verlede, al was die klere soms verslete, maar netjies, gestop
en gelap. So, luister na die klaaglied gespeel op die panfluit en sien
geheel die Heiligdom lê verdruk en vertrap. Luister na die naderende
gerammel van skrikwekkende oorlogstuig se geluid. Sien die trane in
moeders' oë, oor `n nuwe generasie jong soldate en weet, dit is oor
hulle seuns, wat hulle die neuse uitsnuit.

Met die Skotsrok geruit, terwyl dit op die maat van die dodemars, om
bobeen en kuite klap. So kom die lied van die groot oorlog, op die
doedelsak, se droewige geluid. Kyk, die olie is af, die wyn is laf en
die water is brak, met Cholera, wat verwoestend gaan heers in die
buik. Die wêreldvlae hang verwoes, hulle hang verslete en slap en
daar is niemand wat die nagevolge van die derde Wêreldoorlog gaan
ontsnap. Ja, met Duitsland, Engeland en Frankryk se vlae met mensbloed
bedruip, terwyl die skote ook in België en Nederland gaan klap.

Daar is een, nee twee wat getuig, oor die helfte van die konings van
die aarde, wat voor `n Joodse Lucifer nederig gaan buig. Kyk, Europa
en geheel die Weste gaan aan stukke spat en die groot seder, Amerika,
word in twee dele gekap. Dit is broer teenoor broer, man teenoor
vrou, kind teenoor ouer en daar is niks wat Regs kan gaan keer of
stuit, terwyl alles Liberaal, net gaan muit en onderkruip.

Die Vrymesselaarsvloer is in blokke, tussen wit en swart geruit en
reguit na Afrika, daar vaar hulle oorlogskuit. Die koeëls die fluit,
met bomme wat klap en die land Israel eis vir `n kort oomblik sy
oorlogsbuit. Maar die Jood word gefnuik want die ware Jakob, die ware
Israel, woon anderkant die riviere van Raka-Kus, ja, daar ver
anderkant Suid. So, kyk net na die Skotsrok, so onvanpas, vrolik
geruit. Ja, daar waar dit op die dodemars, om bobeen en kuite, al
wapperend klap. Kyk, die soldate kom aangemars, op die wysie van die
ou doedelsak, daar waar die sonstrale, oor die laaste ure, van die
tydvak sak.

Daar is geen kommunikasie tussen die lewende en die dode en tussen Gees
en vlees bestaan ook geen ode. Daarom was die vrug van die boom van
kennis, van goed en kwaad, die mens aanvanklik heeltemal verbode.

Deur die inname daarvan staan die eens goddelike kroniek buite die
geselskap van Elohim heeltemal verstote. Maar kyk, die mens ween in
sy soeke na sy doel in die lewe en daarom fantaseer hulle, oor
duisende afgode, in verskillende gelowe.

Die karige oorblyfsel van die heilige kroniek roep: O God, kom breek
ons die Nuwe Ryk se Aparte kode en bring ons die volle Waarheid se
antwoorde. Kom herstel die kommunikasie tussen die lewende en die dode
en herstel tussen Gees, in volmaakte weergebore vlees, die Goddelike
ode.

Op daardie dag sal die eens verdorde vyeboom weer vrugbaar bot en die
ou wingerd sal spog met nuwe vars lote. Kyk, op vrugbare grond land
nou die Saaier se kosbaar Goddelike woorde.

Ja, daar is huidig geen kommunikasie tussen die lewende en die dode
en so kan daar ook geen kode wees, sonder die werk van `n hemelbode.
So bring ons U Nuwe lied op hemel akkoorde en laat dit op ons neer-
reën soos kosbare pêrels in Goddelike woorde.

Kyk, Jerusalem se aantog kom na die Suide, vanuit die Weste en die
Noorde, ja, hulle kom na Sionspoorte, op soek na die ewigheid, se
Waarheidswoorde.

Kom dans die laaste dans, ja, geklee in snyerspak en aandrok want die
eens breë pad na `n blink wêreldtoekoms is klaar geblok. So, lui-
lui die wêreldklok en voel-voel die reuse aardskok. Ja, luister na
die lied van die groot amok. Bring-bring die swaard en ook die
geweerstok want Satan kom aangejaag op `n pikswart bok.

Kyk, die skepe lê nie meer geanker op dok en die bomwerpers word ook
nie meer op die dek daarvan vasgeblok. Die Oosterling loop met `n
geweldige wrok en kyk, hulle vervoer hulle krygsgevangenes, vroue en
kinders, soos diere, op die geroeste bak, van `n veetrok.

Kom-kom o, wêreldling, jy word genooi na die laaste feesmaal van die
groot wêreldkok. Kyk, met heerlike wêreldsmulhappies, word jy vir
oulaas nader gelok. So, lui-lui die wêreldklok en voel-voel die
reuse aardskok. Die blink materie is klaar besig om oornag, in roes
en vergaan, te verdof.

Die geweervuur raak rof, met bomme wat oral ontplof. Die mens raak
vermoei, met voete wat sleep en slof. Die atmosfeer is of swanger,
met damp en vog, of dit is dor, met oraloor, net versmorende stof.
Die graan is arm, met semels so grof en die bees staan uitgeteer, maer
in die skof.

So, kom nou o, kerke, kom sing julle laaste leuenlof want julle
gruwellied, raak nou vir die hemel heeltemal te rof. So lui-lui die
laaste wêreldklok en voel-voel die enorme aardskok. Weet o, gruwel
sinodes, jou lidmate, is al `n paar keer om jou duister blok.

Kyk, Satan self kom nou aangejaag op sy pikswart bok en die pous is so
onnosel, ja, heetemal verstok. Hoe skamel o, kerk was jou
liefdadigheidsbrok en oor heilige kennis, kom jou priesters en
predikante net skaamteloos lieg en jok.

So, kom dans o, wêreldling jou laaste dans, geklee in snyerspak en
aandrok. Jou debutante staan saamgebondel in Satanshok, wyl die groot
oorlog jou jongmanne nader lok. So lui-lui die laaste wêreldklok en
voel die komende, enorme, aardskok. Luister na die lied van groot
chaos en amok. So, bring vinnig nader, die swaard, asook die
geweerstok.

Die woord normaal kan ewig nooit tussen die woord waansin aard en
nêrens vind mens meer die Wysheid in die wêreld grysaard se baard. Kyk,
Die Woord is `n Tweesnydende Swaard en dit kloof leuen en bedrog,
volgens die Goddelike Aard. Daar staan `n Fluitspeler en Hy speel
tevergeefs `n lied vir die ouers en Hy vertel van groot komende
gevaar. Vanuit Sy lied word groot tekens en wonders gebaar. Maar die
ouers die lag en sê: Kyk, net so `n towenaar, `n kulkunstenaar van
formaat sowaar.

Maar die Fluitspeler speel voort en Sy lied wil nie bedaar. Die note
die dartel, met die ritme daarvan, al kloppend, in die gewete, se
hoofslagaar. Die woorde van Sy lied lui: O, spaar net die kinders,
teen die komende groot aanval, van die brutale barbaar. Ja, Hy roep
na die kinders, sodat hulle, hul, om Hom moet vergaar. Vanuit sy lied
kom daar nou groot tekens en wonders, sodat die ouers net die Waarheid
kan gewaar. Maar hulle spot voort en sê: Kyk net na die vertoning
van die towenaar, so vaardig as `n goëlaar sowaar.

Die Woord is `n Tweesnydende Swaard en die Fluitspeler se lied het
stil, stil bedaar. Die uitnodiging na die fees was verby en die
versmaaide dans was klaar. Daarom word die Swaard gewerp en dit skiet
sekuur neer, net soos die kragtige Adelaar. Die ouers roep verskrik
uit en vra God, om hulle en hul kinders te bewaar. Hulle roep en vra,
stuur ons weer die Fluitspeler, ons volg hierdie keer sy Lied sowaar.

Maar die Woord is `n Tweesnydende Swaard en Hy roep: Te laat, te laat,
dit is te laat om julle nou aan die kant, van die regverdige te wil
skaar. Kyk, die hel het gebaar en die wêreldling is klaar besig om op
die vrolike wêreldskuit, oor die ewige afgrond te vaar. Daarom word
die Reddingslied van die Fluitspeler slegs vir Sion en Jerusalem
bewaar.

So, Luister na die Groot Goddelike Stilte, terwyl die woeste stormwinde
in Sion se hart uiteindelik bedaar. En luister na die Fluitspeler,
Hy speel nou Sy lied, terwyl Hy Elohim se kinders, al dansend, in die
Nuwe Jerusalem, om Hom vergaar. Ja, terwyl hulle, hul, al jubelend,
om die Glansryke Troon, van Regverdigheid kom skaar.

Gee my `n liter olie en `n kilogram meel en gee my ook `n bietjie wyn
en water vir die dorstige keel. Kyk, die varswaterbron word verseël
en daar is ook meer geen druiweoes oor in die wêreldprieël. Die
laaste oorblyfsel van die heilige volk word nie in twee, maar wel in
twaalf groepe verdeel. Ja, met Edom, wat nou uiters desperaat poog,
om die eersgebore reg van Jakob te steel.

Gee ons net `n klein bietjie olie en `n klein bietjie meel. Kyk,
binnekort boer niemand meer kommersieel. So, wat baat al die
nuttelose gebede in die godsdiens ritueel want daar is ook geen aanwas
in die kuddes. Selfs die diereryk wil nie meer aanteel. Die regerings
beloof in rantsoenering, word alles regverdig gedeel. So, sê die
dief, met sy kneg, Jan Taks, wat almal net kon besteel.

O, gee ons net so `n bietjie olie en `n handvol meel want God se
Genade, is in die eindtyd, net in die weduweereg verseël. `n
Uitverkore volk lê verbrysel, daar is niks meer bruikbaar of heel.
So, versamel o, profeet, die potskerwe. `n Klein gedeelte daarvan is
wel verseël. Kyk, die skerwe word in twaalf gedeel en die Nuwe Stad
Jerusalem word daarin heel.

Gee my O, God, net `n klein kruik olie en `n matige maat meel. Die
groot oes lê verdor en geel en die Pous kyk oor die christendom en sy
oë is dood en skeel. Engeland is besig om met China te heul en daar
is niks meer Genade oor, wat God se woede oor Edom kan beteuel. `n
Groot Engel blaas op Sy beuel en kyk, oor Brittanje val daar `n skaal en
sy word geheel as buit, die Oosterling se deel.

So, gee my net `n outydse punt olie en `n pond meel want die laaste oes
word binnekort, onregverdig verdeel. Ja, gee my `n klein sak wyn, `n
bottel olie, met `n handvol meel. Al die kos van die aarde word
beskadig en die laaste word gesteel . Ja, gee ons net `n kruik vol olie
en `n matige maat meel. Kyk, die Groot Genade het klaar Elohim se
kinders, onder die merk van hulle El, op hulle voorhoof verseël.

Die maat is vol en die pyl uit die boog tref sekuur die kol. In `n
dimensie vasgestol, is die tyd, in data, in `n boekrol opgerol. Elke
sondaar weet, die lewe was geen sagte vrug, maar wel `n harde knol.

Ja, geheel die wêreld is op hol en in elke land gaan dit dol. Maar
die wêreldburger steier voort, blinder as die blindste mol, al weet
hulle ook die maat is lankal vol.

Die son brand helder, dan weer dof en almal roep dit raak nou rof.
Die bye sterf sonder rede in hul korf, wyl die aardkors, plek, plek
onder lawa in gaan plof. Die son sak rooi en die maan skyn dof. Die
slimmes sê, daar is teveel stof en hulle gooi hulself daaroor, toe,
onder die lof. Maar Noord Korea raak nou lelik onbeskof, met die
bekgeveg, nou baie grof.

Die maat is vol en die mens het sy lewenstoets gedop. Ja, van die
koning tot die modepop, het almal net geflop. Daar is niemand wat die
Oordeel gaan kan stop. Kyk, die kroon val van die koningin se kop en
haar septer verander in `n mop.

Die maat is vol en daar is `n harde slag in elke huis se nok. Die
aarde ruk en bewe van die skok en in muit en plunder, maak die nasies
groot amok. Almal steel net kos en laai dit op die eerste beste trok.
Die liberalis verstik in sy eie wrok, lank genoeg was hulle in hul eie
leuen verstok.

Die maat is vol en die vure brand in dorp, stad, veld en bos en die
mens kom om, by die gros. Van die sateliet nou ook verlos, vra almal
skielik weer na brief en pos. Die 'prepper' lag want hy laai sy kos,
gemaklik op `n os, terwyl hy roep, van die sisteem is ek lankal reeds
verlos.

Die maat is vol en die pyl uit die boog tref sekuur die kol. In `n
dimensie vasgestol is die tyd in `n boekrol opgerol. Elke sondaar
weet, die lewe was geen sagte vrug, maar wel `n harde knol. Ja, almal
weet nou, die duiwel was `n wrede wolf, onskuldig toegedraai in sagte
wit skaapwol.

Soos `n vlinder om `n lentebloeisel, ja, soos `n bruid al dartelend
in God se vooruitbeplande tuin. Omring en deurdring van paradysblom,
boom en struik, het Ek o, Sion, jou, reeds voor My skepping, in `n vars
Roosknop geruik.

In daardie tuin, om die mooiste helder waterpoel, het Ek gewandel as
die Aandwind, heerlik koel. O, Ek was `n Minnaar met `n doel en vir
jou o, Sion, het Ek reeds voor My skepping in My hart gevoel. My Naam
is, EK IS, maar voor Ek was, was ons reeds vir mekaar bedoel.

Tussen hemel voëlgesang en engelekoor het ek o, Sion, jou, in die stem,
van `n brose mens gehoor. Ek het geweet, voordat ek jou gaan wen,
moet Ek jou eers verloor. Maar steeds het jy o, Sion, My voor My
skepping, diep bekoor.

Ek het jou o, Sion, geproe in die vrug van die Boom van die Lewe se
soet smaak en Ek het geweet, Ek sal jou altyd beskerm, teen die wraak
van die draak, ja, sodat die ewige dood, jou, nooit syne kan maak.

In die groot uitspansel van die diereriem het My oë die skepping klaar
deurpriem. Ek het jou o, Sion, in die middel van dit alles gesien. Op
daardie oomblik het Ek geweet, Ek wil nie heers, maar Ek wil dien,
omdat geheel My handewerk, terwille van jou, net Liefde op Liefde gaan
verdien.

O, Vader maak van my armsalige siel die Betlehemdal, van my eenvoudige
hart, `n krip en van my sterflike liggaam, `n stal. Maak die
jubelende engele, oor u geboorte in my hart, sonder einde of tal.
Kyk, die weg na die weergeboorte is hoog en uiters smal. Maar U
behoed en bewaar my, U keer, dat ek nie daarvan afval.

Op Golgotha het U reeds my beker vir my gedrink en dit was gevul met
bitter gal. Maak daarom o, Vader, van my siel, die Betlehemdal, van my
hart `n eenvoudige krip en my liggaam, `n armoedige stal. Kyk, U
geboorte daarin sal weergalm, soos die skeppingsoerknal. U is my
Liefde, my Ewigheid, ja, my totale heelal.

Daar was eens `n volk, `n edelvolk, vir Elohim se koninkryk bedoel.
Ja, `n klein maar edelvolk, vir die eindtyd kronieke, vir die nuwe
tydvak bedoel. Ek het vanuit die Lig, deur die duisternis, na die
aarde, met `n vooropgestelde doel gekom. My pad wou ek aan die hand
van Sion, na Jerusalem oop voel.

Ja, ek het gekom om na die room van die oes te soek. Maar kyk, my
droom was spoedig verwoes want die ontdekte goud was klater en daarom
het die valse metaal maklik geroes. Die beste diamante, het ook na
nêrens weggespoel en die orige half edelgesteentes, was minderwaardig,
besoedel, vuil en soel.

Daar was `n volk, `n eens edelvolk, vir die toekoms van die aarde
bedoel. Maar tussen die laaste edelvisse, het die roofvis, moorddadig
gekrioel. Kyk, Gam die niksnut was op die heerserstoel want die Boer
se loflied, was nie vir God, maar vir Baäl bedoel.

Ja, geblinddoek het ek na die aarde gekom met `n spesifieke doel. My
padwyser, my kaart, was in my siel toegerol, in `n bittersoet boek.
In hierdie boek het gestaan, in die pret en plesier, het die mens,
God, lank genoeg versoek.

In beide my hande het ek iets gevoel. In my regterhand was `n goue
vishoek, waarmee ek na die edelvisse kon soek. In my linkerhand was
`n pikswart doek en dit was geen seën, maar wel `n vloek. Ek het na
Sion gesoek en na Jerusalem geroep, terwyl ek onverpoos, vir klippe na
my gegooi, moes koes.

Ek het `n stem hoor sê: Rol oop die doek en skud uit die vloek. Ek
het om my gekyk en groot dele van die infrastruktuur was verwoes. Ek
het gehoor hoedat die mensdom van `n vreemde siektetoestand, bloed
begin hoes. Kyk, ek het die vrou van Openbaring gesien en sy het
desperaat na haar kind, vir hulle vryheidsvlug, begin soek.

Dit was een uit `n dorp, een uit `n stad en een uit `n streek en
twaalf maal twaalf, was suiwer maagde, vir die nuwe ryk bedoel. Daar
was slegs honderd-vier-en-veertigduisend, nie deur die groot leuen,
gebreinspoel.

Blind het ek deur die duisternis na die aarde gekom met `n spesifieke
doel. Ja, ek het vanuit die Lig, deur die aardse duisternis gekom, om
te kan aanskou, die room van die oes. My pad wou ek deur die Boervolk
na Jerusalem oop voel. Maar kyk, die Boer was in sy kerk, op sy knieë,
voor Babilon die hoer en in ontug het hy haar van alkante af beloer.
Die Boer se loflied was nie vir sy El, maar dit was vir Baäl bedoel.

Daarom buig die vloek in die doek, nou die loop van die Boer se roer.
Kyk, sy kinders word vir Raka gevoer. Sy vroue word ontvoer, terwyl
sy oumense, soos slawe vir Kus moet boer. Ja, en so kom die room van
die oes, een uit `n stad, een uit `n kontrei en een uit `n land. So,
wie is die verseëldes, vir die Nuwe Jerusalem bedoel.

Daar staan `n vaalgrys Muil en haar naam is, 2017 - die Oujaar. Haar van
is 2018 en dit heet onvrugbaar. Kyk, die tekens van die tyd staan vir
die wêreldling geskryf in die vuurwerke van die Nuwejaar. Oor die
uitverkoop van die groot wêreldbasaar is Mammon diep beswaar. Ja,
omdat hy sy einde reeds in die nuwe geldlose stelsel begin gewaar.

Kyk, die bees is maer en die os trek swaar en die lus na bloed wil net nie
bedaar. Die oorlogskepe begin kruis en dwars oor die sewe seë te vaar
en almal roep: Wee o, wee, hier kom groot gevaar. Ook Alsem maak haar
klaar, sodat haar tweeling, hulle van haar kan losmaak, om hulle ook
by die oordeel te kan skaar, terwyl enorme stofstorms om die planeet
gaan vaar.

Daar staan `n vaalgrys Muil en haar naam is Oujaar en haar van is
Nuwejaar en sy heet onvrugbaar. Kyk, in `n getal van drie jaar plus,
waar hongersnood, oorlog, pes en kataklismes en waansinnige
regerings, die mens, die gesig instaar. Voorwaar is daardie tyd,
oneindig swaar. Volke en nasies roep na die hemel, om hulle teen die
hoogmoed en magheb van hulle bose regerings te bewaar.
Die vrees trek wyd terwyl dit oral tweedrag baar, en Links en Regs
begin mekaar in hatige broedermoord aan te staar. Kyk, onder die
vrees van verskrikking, gaan onbeheerbare getalle Europa binnevaar.

Daar staan `n vaalgrys Muil en haar naam is 2017- die Oujaar en haar van
is 2018 en sy is heeltemal onvrugbaar. En terwyl die wêreldlinge
opgewonde na die tekens van die tyd in hulle leë vuurwerke instaar,
luister hulle na die vrolike klappergeluid, ja, na die bomgebars. wat
in 2018 nie gaan bedaar en die prag vuurwerke sal dit by die groot
verwoestingsvure van die komende jare skaar.

Ja, niemand word gespaar, behalwe die Verseëldes, hulle word vir die
einde van die tydvak, vir die nuwe toekoms gespaar. Terwyl Oos en
Wes, Links en Regs, hulle nou onderskeidelik, bymekaar, begin te
skaar. Die wêreldstad Jerusalem word in twee geskeur en die woede
daaroor gaan nie in die Jood se hart bedaar.

Kyk, die Jood het genoeg graan opgegaar en hulle wynsak is oorvol, ja,
vir hulle groot oorlog is dit gespaar. Hulle ongesuurde brode is
reeds gaar en die galbitter sous word vir die Ooste gespaar. Op die
oseaan dryf vermorsde ru-olie en die bewoners van die seë kry baie
swaar. Ja, Mammon ly, hy weet hy gaan sterf. Sy opvolg, die geldlose
stelsel, in 666, is reeds daar. Oor geheel Europa en die wêreld gaan
die oordeel nie bedaar. Kyk, ook Amerika is ongeneeslik. Sy het kanker
en haar kwaadaardige gewas heet liberaal en haar enigste genesing en
oorlewing, skuil slegs in broedermoord, op groot skaal.

Openbaring 2539

MET DIE SIEL VERPAND

9 Januarie 2018 Dinsdagoggend 06.30

www.nuutsteoopenbaringevanjudithdebeer.co.za

Met nêrens meer gesonde verstand of `n helpende hand. Met die siel
verpand, het die geloof nou soos mis voor die son verdamp. Ja, met
die laaste liefde weggegooi, eensaam, eenkant, lê geheel die mensdom,
nou sonder toekoms, heeltemal gestrand.

Almal roep desperaat om orde, ja, hulle soek na `n kwaai veldkornet en
`n streng kommandant. In menig land raak selfs die koning se pos
vakant. Maar steeds lieg en bedrieg al die regerings, vir hulle burgers,
heeltemal blatant.

Die Boer woonagtig in verre land, gaan binnekort saam met hulle
gasheerland, gebuk onder die las, van ongewenste, onwettige immigrant.
En hulle verlang desperaat, na hulle onbereikbare Vaderland.
.
Met spoedig, nêrens meer, die nut van kontant, ja, met Europa nou net
`n skand, is vele lande swart verbrand. Met ook Amerika heeltemal
onkant, lê ook Australië omgestamp. Elke land loop met onlus en
oorlog, hand aan hand en niemand is teen die groot pes bestand.

In globale waansin is daar meer geen gesonde verstand en niemand reik
mekaar meer `n helpende hand. Die oorgrote menslike siel is klaar aan
die hel verpand. En die laaste hoop, geloof en liefde, het soos mis
voor die son verdamp.

Openbaring 2540

DIE GRUWELBOER

10 Januarie 2018 Woensdagmiddag 15.00

www.nuutsteopenbaringevanjudithdebeer.co.za

Die Vrymesselaarboer staan bewend in sy broek, vasgedruk in `n
gevaarlike hoek. Ja, terwyl hy pateties roep: Cyril-Cyril, ons
groot Vrymesselaarbroer, hy, sal ons kom bewaar en behoed. O, God is
kwaad, Hy kom om die verdorwe Boer, in Oordeel te besoek. Ja, lank
genoeg, is Hy, deur hierdie groot vrotkol, in Sy volk versoek.

Kyk, die bloedrooi kersie staan uitgestal op die Engelse koek en die
kamma dapper Vrymesselaarboer, pis vreesbevange, net soos `n pasgebore
baba, in sy doek. Ja, vanaf sy ontstaan as Hanskaki, was hy nog altyd
net `n papbroek en daarom gaan hy vrywillig onder, in die ode, van sy
Vrymesselaarsvloek.

So, kom nou ou Angus, kom gooi weer jou geroeste, Christen,
Vrymesselaarshoek en kom vang vir jou `n net vol papvrot snoek. Ja,
kom huigel met jou verdraaide bybelboek, terwyl jy ook die skamele
oorblyfsel van Elohim se volk probeer versoek. Kom swaai voor die
Stier, jou bloedrooi doek, sodat die vlymskerp Horing van God, jou en
jou soort, op kan soek.

Ja, die Gruwelboer noem die Engelse koningshuis sy bloedbroer, terwyl
hulle soos wurms, diè, se opdragte uitvoer. Daarom begin daar in Suid-
Afrika groot oproer en die mond van die blanke Liberalis, word vir
ewig gesnoer.

Openbaring 2541

AFBREEK VAN DIE TEMPEL

11 Januarie 2018 Donderdagoggend 07.45

www.nuutsteopenbaringevanjudithdebeer.co.za

Op die dorsvloer van Ornan kom die gedig van die Jebusiet en so lui
die woorde van sy lied. Twee maal twee is vier, plus twee is ses, ses,
ses. Kyk, die dier se naam is Wes en Wes is die draak en die draak
heet Heylel. Kyk, in die getal twintig word die einde van die stad
Jerusalem voorspel en die Tempel word nooit weer op die berg Moria
herstel.

Die maat van die gerubvlerke is vyf maal vier en dit is weer twintig
el. Maar die hout onder die goud het in verweer en verrotting
opgeswel en die dae van die Salomo-Vrymesselaarsafgodskunswerk, is
lankal getel. Moet jou daarom o, Juda nie langer bekommer of kwel want
dit is nie jy, maar die Jood wat vir eons, in die doodsvallei rond
gaan dwel.

Op die dorsvloer van Ornan begin die tyd van die aarde nou vinnig te
versnel en die jare, maande en dae word noukeurig afgetel. Kyk, die
twee pilare voor die tempel, Jagin die konserwatiewe en Boas die
liberale, begin beide oor die ewige afgrond oor te hel. So, weet o,
Weste, jou dae is aan die einde van die tydvak verseker getel. Maar
met die nuwe Tempel Sion en die nuwe stad Jerusalem, gaan dit ewig,
altyd wel.

Openbaring 2542

WYS VERSUS DWAAS

16 Januarie 2018 Dinsdagoggend 09.00

www.nuutsteopenbaringevanjudithdebeer.co.za

Laat die laaste bietjie Wysheid die dwaas nou vir goed verlaat.
Terwyl die regverdige in oormaat by die Waarheid en die Liefde gaan
baat. O, gee aan die opregte, goedertierenheid in dubbelmaat, sodat
die Gees van Elohim die nederige nooit sal verlaat.

Die goddelose sal nie langer by God se Genade baat en netso word die
weg van die hoogmoedige deur geheel die hemel diep gehaat. Teen die
groot onreg trek die engel van God nou sy swaard. Kyk, vir sy
plesier, vermorsel hy die groot verraad.

In die vergadering van die Allerhoogste hou die Suiwer Gees, dikwels,
met die wyses goeie raad. Maar oor die arrogante skrifgeleerdes bring
Hy sonder uitsondering, spot en smaad. In sy eie brassery verswelg
die vraat, maar die een wat homself kan beheer, ontvang in goeie
maat.

Al die plae van Exodus kom oor die eenwêreldorde staat. Maar die ware
Sion en Jerusalem word nooit geskaad. Ja, die wêreldling raak oor die
wêreldkrisis toestande nou opsternaat, maar die uitverkorenes lag,
want hulle is paraat.

Die Wysheid roep die dwaas toe: Weg met jou, jou onnosele swaap. Maar
soos die goeie Herder waak Sy jaloers oor Elohim se kosbaar skaap.
Ja, vir die ydel wêreldling is die Gees nou moeg en kwaad en daarom
verlaat die laaste bietjie Wysheid nou die wêrelddwaas.

‘n DROOM VAN ‘n LESER

17 Januarie 2018

`n Man het `n paar dae gelede die volgende helder ontstellende droom
gehad en die fynste besonderhede van die droom bly hom deurentyd by.
My antwoord aan hom was, dat dit my laat dink aan `n moderne
Bloedrivier, waar twee flanke swartes, wat, inplaas van `n rivier, nou
strate binnevaar. Die jongvrou is Sion, `n Groep mense wat as
werktuie vir Vader se kinders daar sal wees. Die jong onbeheerbare
seun, laat my aan die wederstrewige groepe in ons volk dink. Maar
hier volg die droom. Besluit self.

Middag Judith,

In my droom sien ek drie groepe mense wat in strate betoog. Een swart groep
aan die linkerkant en een blanke groep in die middel en dan weer `n swart
groep aan die regterkant. In my gedagtewêreld sê `n stem vir my. Die twee
swart groepe gaan die blanke groep vaskeer.

Ek kyk toe na die linkerkant en sien hoe swart mense blanke kinders wat
op hulle knieë staan met groot klippe doodgooi.

Hierna sien ek `n jong vrou wat stip voor haar uitstaar. Sy wag op `n
oomblik wat hulle haar nie sal oplet nie, sodat sy kan hardloop om oor die
hoë draadheining te vlug. Ek sê aan my seun, as hierdie vrou begin
hardloop, moet ons ook hardloop. Ons moet ook oor die draadheining
klim en nie bang wees vir die drade wat ons sal sny nie.

Ons vlug toe na `n ander gebied en kruip onder ‘n klomp meubels en matrasse
wat op `n hoop gegooi is, weg. By ons was daar toe ook `n jong Laerskool-
seun. Hy sit nie stil nie en klim kort-kort oor die meubels heen en
weer. Dit stel ons bloot en voor ons hom kon beveel om stil te sit,
merk twee groot swart mans ons op. Hulle sê: " Julle het nie permitte om
te kan lewe nie." Waarna ek antwoord, ons het nie permitte nodig om te lewe
nie.

Met diè, kry my seun `n spitgraaf in die hande en hy slaan die twee
dood, terwyl hy huilend sê: "Julle maak dat ek dit doen." Hierna word ek
wakker.

Openbaring 2543

WAAR SAL DIE MENS SKUIL

23 Januarie 2018 Dinsdagoggend 04.30

www.nuutsteopenbaringevanjudithdebeer.co.za

O, luister na die droewige geluid, ja, na die groot armoede wat sy
droewige deuntjie eentonig op een noot fluit. Kyk, die groot honger
is in`n stil gevaarlike bui en die woorde van sy lied lui: Die wêreld
is so morsig en vuil, met die aarde niks anders as net `n rommelhoop,
`n gevaarlike Hades doodskuil. So, waar kan die mensdom nog skuil en
waar sal hulle huil, want globaal is die laaste liefde vir haat omgeruil.

So, luister na die rammelgeluid van outomatiese masjiengeweervuur wat
oral opduik. Sien die massas wat plunder en muit en weet daar is
niemand wat die groot wêreldoproer gaan kan keer of stuit. Op
straathoeke waar uitgeteerde snotneuskinders pleitent om gemufte
broodoorskot pruil, ja, daar waar prostituut sowel as maagd,
tevergeefs hul dienste probeer aanbied, vir slegs iets eetbaar, al is
dit net `n stukkie droë beskuit. So, waar kan die mens om oorlewing
nog skuil en by wie kan hulle huil want die laaste bietjie simpatie is
vir gevoelloosheid verruil.

O, kyk net na die brande, dit verwoes dorpe, stede, plase, veld, bos en
struik en in aaklige teregstellings word oral brandende mensvleis
geruik. Ja, luister na die klapgeluid van gebarste ruit en sien die
verwoeste deure, lankal nie meer veilig gesluit. Die moorddadige
massas het die laaste buit klaar opgebruik. So roep die liberalis, o,
waar sal ons skuil en by wie sal ons huil want ook God, het reeds Sy
ore, teen die groot geraas van die wêreldwaansin gesluit.

O, luister na die gerammel van die leë buik en sien die skerwe van die
gebreekte oliekruik. Weet dit is die eindproduk van `n liberale,
demokratiese, denkrigting, wat minagtend teen die ordes van God wou
besluit. Daarom is dit te laat om in selfverwyt die neus droewig te
wil snuit en al wat vir die liberalis oorbly, is om saam met die
massas in waansin, daar waar daar niks meer oor is, nog te probeer
plunder en muit. So, waar sal die wêreldling skuil en by wie sal
hulle huil want die laaste gesonde verstand is mos vir waansin
verruil.

Kom o, Sion kom en stamp die groot gruwel nou om. Kyk, die groot dag
is aan die kom. Die dag van die pikswart son. Op daardie dag,
wanneer die aarde gevaarlik gaan begin rammel en grom. Ja, op daardie
dag wanneer die volke en nasies, soos vet, pikswart brommers, om hulle
eie uitskot, saam gaan drom, om in stinkende vlerkegegons, hulle
misnoeë, teenoor Elohim uit te brom.

Stamp daarom o, Sion die groot gruwel nou in jou eie midde, ja, in jou
eie siel om. Kyk, dit is niks anders as net `n dooie sisteem,
naamlik, die materiële Matrix wêreldgees, in elke opsig, so
selfvernietigend dom.

Kom daarom o, Sion en stamp die groot gruwel om. Kyk net na die tekens
van die tyd en sien oor jou hoof, strek Elohim, se groot Genade
Wolkkolom. Ja, open jou geestesoog en sien die Boom van die Lewe,
staan reg voor jou oë, in volle blom. Onttrek jou daarom van Mammon,
want hy is die God van Sodom en kyk in jou vryheidsvlug nie weer
eenmaal om.

Kom o, Sion en stamp nou die beeld van die groot gruwel om. Die tydvak
is reeds so oud, sieklik en krom. Ja, die aarde is moeg van die
vraatsug van Edom. Kyk, hy is in die DNA genepoel van die Jood
vasgegom en sy vredesroep was nog altyd net `n valse shalom. Daarom
begin die nasies nou globaal gevaarlik vir mekaar te grom en globaal
begin die bomme, in rookkolomme te blom en magtige infrastrukture van
sement en beton, verbrokkel soos nietige kaarthuise, van papier en
karton.

So, stamp tot jou oorlewing o, Sion, die groot gruwel nou om, want die
Gog en Magog kom aangemarsjeer in `n enorme wêreldbataljon. Kyk,
Satan staan grotesk, so verblindend, as die valse vredesengel van lig
(as die verligtes) vermom. Hy nooi vir oulaas, geheel die Christendom,
na sy wêreldhoerhuis, naamlik die kerksalon.

So, kom, o, kom nou Sion en luister na die Roepstem van jou Redder, die
Groot Bastion en stamp die groot gruwel in jou eie midde om. Kyk, die
groot Dag van Elohim is vinnig aan die kom. Moet daarom nie langer
soos `n tjankende Jakkals, ja, soos aasdiere, om die reeds vergane
mishoop van Mammon saamdrom.

Wie is die volk wat hulle, in hul hoogmoed, vir die waardes en
ordes, van hulle God sou skaam? Ja, terwyl hulle so 'verlig,' net soos
gelyksoortiges, saam met die dier sou staan? Kyk, deur hulle eie
toedoen, het die Kosbare Woord vir die kinders verlore gegaan, terwyl
die honde, in hulle hordes, so gretig vir die krummels sou naderstaan.

Die Kaukasiese bloedlyn is besig om totaal in verbastering te vergaan.
Terwyl die skamele Goddelike bloedlyn, net in die suiwer Jerusalem sal
voort bestaan. Die Gees het baklei, Sy het mooi gepraat en tot
vervelens toe vermaan. Maar die eens aparte heiligdom wou Haar
waarskuwings nou eenmal net nie begryp of verstaan.

So, wie is die volk nou so verdruk, vertrap, uitgemoor en bykans
heeltemal verslaan? `n Volk wat uitroep: O, God, ons kan ons
ondergang, nie so mooi verstaan. En terwyl hulle magteloos om hulle
skop en slaan, is geheel hulle werke besig, om by die dag net meer
agteruit te gaan. Ja, met die laaste van hulle infrastrukture, nou
besig om heeltemal te vergaan.

Wie is die volk vasgevang in wêreldslawerny en daarom lewer hulle aan
die sprinkaanplaag steeds die heel beste graan. Dit is `n volk, so
vertrap, so verslaan. Maar luister, uit een keel, sing hulle uit
volle bors, Nkosi sikelele, as `n reënboognasie saam.

Daar is `n volk, `n eens deur God, so `n seer geliefde volk, nou besig
om te vergaan. Ja, `n volk wat nie eers meer in haar eie geskiedenis-
boeke mag bestaan. Kyk, vir hulle ondergang gee God hulle self die
blaam. Deur hulle eie toedoen, het die Kosbare Brood, vir die kinders
verlore gegaan, terwyl die honde, in hordes, vir die krummels daarvan
nader sou staan.

Ek het gedroom van `n land, so silwerskoon, ja, van `n land, waar die
suiwer Boer weer rustig in sal woon.

Ek het gedroom van `n hart, so suiwerskoon, ja, van `n hart, waar
YaHWeshua, weer, as ons Redder, in sal woon.

Ek het gedroom van Sion, wat Satan, uittartend hoon en daarvoor,
ontvang sy die heel hoogste hemelloon.

Ek het gedroom, van die Melgisedek Priesterskroon, met geheel die
Skepping, deur `n Goddelike, Suiwer Lig, omsoom.

Ek het gedroom van `n apartgestelde volk, wat Elohim weer as hulle
Koning kroon en in daardie land, was ewig nooit weer, `n afgod of
ikoon.

Ek het gedroom, van die Nuwe Lied, in Allerheiligste toon en die
woorde daarvan het gelui: Elohim se kinders, sal Hom ewig, nooit weer
verloën.

Ek het gedroom van die Nuwe Jerusalem, so silwerskoon, ja, ek het
gedroom, van die Nuwe, Goddelike Stad, waar die suiwer Boer, as Sion,
so salig, in sal woon.

In `n droomvisioen sien ek vier groot planete in `n reguit lyn staan en
ek sien `n kleiner hemelligaam wat soos `n son skyn, by dit verby
gaan. Ek hoor `n stem wat sê: Dit is `n meteoriet wat wegbreek van
`n komeet, wat in die nabye toekoms die aarde gaan tref .

Op `n goeie dag het twee verskillende manne op aarde, op dieselfde tyd
doodgegaan. En so het twee siele voor die Regterstoel gaan staan.
Die een het vas in die wet en die ander een weer vas in die liefde
gestaan.

Die wettiese siel het so effe beterweterig en hoogmoedig, God mooi
laat verstaan. Die wet van Moses was geheel sy bestaan en daarom het
hy as selfaangestelde leermeester, van vroeg tot laat, sy naastes,
goed oor die wet vermaan. Hy het hulle goed laat verstaan, in geen
begeerte mag jou oë, oor die vroue van nou naastes gaan.

Maar in die geheim van sy eie innerlike, het die wellus, self baie
sterk gestaan. Hy het hulle vermaan, jy mag nie doodslaan nie, terwyl
hy in sy binneste, sy irriterende buurman so dikwels verwens het,
sodat diè, daarvan, dood neer kon slaan. Hy het vermaan, jy mag nie,
in die eg vermeng nie, terwyl sy basterkind, styf teen sy eie bors sou
staan.

Ook het hy kwaai vermaan, dat die siel deur stelery, in die hel sou
vergaan en dit terwyl sy eie erf vol van andere se goedere sou staan.
Oor die hou van die Sabbat het hy ook erg tekere gegaan, ja, so erg
dat `n honger, siek of oumens maar in ellende voor sy oë kon vergaan.

So het hy in sy rellaas verder gegaan en hy het gesê: Kyk, met my hand
op die Bybel het ek nooit vals gesweer. Maar met`n wettelose naaste,
het ek vinnig na die gereg gegaan, sodat diè, oor sy foute, in die
gevangenis kon vergaan.

Die ander een, wat onseker oor sy menswees, maar wat vas in die liefde
sou staan, het beteuterd laat weet: O, God dit is vandag, `n groot
sondaar, wat hier voor U kom staan. Van die jota en die titel van die
wet, het ek maar min verstaan en ek erken ruiterlik die boodskap van
die wet, het dikwels soos water oor `n eend, ook oor my gegaan.

Maar die bietjie brood wat ek had, het ek tog graag, in die helfte
daarvan, in liefde, na my naaste, in nood laat gaan. My hande het ek
in eenvoudige gebed, maar in U krag, tog dikwels, helend, oor die
siekes en die sterwendes laat gaan. Die Sabbat was U rus in my, in
elke dag se bestaan en daarom kon ek vrymoedig, my hand, op `n Vrydag,
Saterdag of Sondag, aan die ploeg, vir `n naaste in nood slaan.

Vader U weet ek is `n sondaar en my Buurman se vrou was baie mooi en
dit moet U ook goed verstaan. Maar die begeerte na haar het ek
hokgeslaan, want ek het geweet, sonder haar, sal my goeie vriend se
wêreld, heeltemal vergaan. By geleentheid of twee, het ek ook iets
gevat, wat nie myne was, maar die liefde in my het my sterk daaroor
aangekla en ek het dit met verskoning, terug, na die eienaars daarvan
laat gaan.

Tot my groot verleentheid moet ek erken, O Vader, ek het valse
getuienis gelewer, ja, ek het gelieg, sodat `n naaste van my, nie, na
die tronk sou gaan. Maar Vader ek het daardie man ook mooi laat
verstaan, al is dit net terwille van sy vrou en baie kinders, om nie
weer so `n fout te begaan.

Ja, so het twee siele voor die Regterstoel kom staan, die een `n
verhewe wettiese siel en die ander een `n selferkende sondaar, wat tog
so graag, vir die liefde wou staan. En die Woord het van die
Regterstoel uitgegaan. Die uitspraak was: Laat dit vir beide om die
liefde van hulle saak gaan. Kyk, daar is `n wettiese hemel, waarheen
die "wetsgehoorsames" gaan. En in daardie hemel kan almal mekaar, van
die oggend tot die aand, oor al die wette, tot in alle ewigheid, kwaai
vermaan.

Maar daar is ook `n hemel waarheen geredde sondaars gaan en in daardie
hemel wil almal mekaar, net in liefde en nogmaals liefde, vooruitgaan.
In daardie hemel woon die Meester van die Liefde self, wat nie deur
die wet Oordeel nie. Maar wat in liefde, nadat Hyself deur die wet
geoordeel is, Sy geredde kinders van die Liefde, met Sy kosbaar Bloed,
vooruit sou gaan.

Weet die oerknal was Lucifer se groot val, met die geboorte van
Materie, in die heelal kosmos uitgestal.

Weet in die sondeval van Adam, was die mens se dood en verval, met sy
enigste Redding, die geboorte van God, as mens, in `n nederige stal.

Weet daarom die weg na Materie lei na die dood, in verrotting en verval
en dit is oral. Maar die weg na die Ewige Lewe, is uiters moeilik en
smal.

Skenk my o, Vader die krag om my kant te bring, ja, tot op die dag
wanneer U Liefde my volkome sal deurdring. Op daardie dag sal ek my
loflied uit volle bors sing, wyl ek my beskeie offer in oorgawe na U
sal bring.

O, Skenk my o, Vader die hoop om my kant te bring, ja, tot op die dag
wanneer ek saam U hemelleërskares, om U sal staan in heilige kring,
ja, om U Nuwe Lied in oorgawe te sing.

Skenk my, o, my El, die geloof, sodat ek aan die einde van my aardse
lewe, saam met U kan uitroep: kyk, ook dit is volbring.

Op daardie Goddelike dag, sal U Lewende Lig, geheel my wese, om- en
deurdring en in die volkome volmaakte, vryheid daarvan, sal geen
wese, my ewig, ooit weer kan dwing.